పరబ్రహ్మ దృష్టి, ఆత్మతృప్తికై సృజన, మనసు ఆగడములు, పనికిరాని పరిశోధనలు, తత్త్వము, కావ్యాధ్యయనము,

 పరబ్రహ్మ దృష్టి

ఆకాశమున దిక్కులు లేవు, ఎల్లలు లేవు
నడి సంద్రమున చుట్టు పక్కలు లేవు, రేవులు లేవు
ప్రజ్ఞానస్థితిని ప్రపంచము లేదు, ఇంద్రియసంచలనము లేదు
దృష్టి పరబ్రహ్మమైనపుడు జీవుడు లేడు, సుఖదుఃఖములు లేవు
******

 ఆత్మతృప్తికై సృజన


లోకులు పలువురు వారి రుచులు చూడ జాడ వేరు;
విచక్షణలు సిద్దాంత ప్రీతులు పలు రకములు; జనుల
మెప్పించుటకై సాహితీ సృష్టి చేయుట అవివేకము, కంచి
గరుడ సేవ; ఆత్మ తృప్తికై రచనలు చేయుట, కవితలల్లుట
వివేకము, మానసిక శాంతి; నిర్మల హృదయమున హృద్యంగా
మరిన్ని కవనములు వెలయు; సాహితీ ప్రియులు తమంత తామే
చదివెదరు, మురిసెదరు నచ్చిన; మెచ్చెదరు మనస్ఫూర్తిగ; తెలిపెదరు
ఆత్మీయముగా; ఆత్మతృప్తికై సృజియించిన నిలచును కలకాలము
 *******

 మనసు ఆగడములు

జీవులు పరిణమించెనో లేక భగవంతుడు సృష్టించెనో
మనుషుల గాథలు బాధలు వేదనలు హాయిలు
ఎక్కువగా స్వయంకృతములో విధి చెక్కడములొ
ఏది ఏమయిననూ సుఖ దుఃఖములు మనసు నిర్మితములు
********


పనికిరాని పరిశోధనలు


కుజగ్రహంపై నీరుంటేనేమి
చంద్రునిపై మంచుంటేనేమి
జీవము జీవులు ఈ అనంత
విశ్వంలో మరొక చోట ఉంటే

మనకేమి ఒరిగింది; మన కష్ట
సుఖముల పట్టించుకొనుట
ముఖ్యము ఎవరైనా ఎప్పుడైనా;
విజ్ఞానశాస్త్ర ప్రగతులు వారి విశేషములు
మానవ పరిజ్ఞాన వృద్ధికి; అవి
సాంకేతికతగా మారు లోపల
మన జీవితములు గట్టెక్కుటెప్పుడు
ఉగ్రవాదులు, స్వార్ధ నాయకులు
సంఘవిద్రోహ శక్తులు విజృంభించకుండ
ఎవరాపగలరో ఎప్పుడాపగలరో ఆ రోజు
మనకు పండగ; మనకు సుఖశాంతులు
లేనపుడు ఈ పరిశోధనలు శుద్ధ దండగ
********

తత్త్వము 


తత్త్వమును గాలికి వదలి వైచి వ్యక్తుల పట్టుకు
వేలాడుట భారతీయ ఆధ్యాత్మిక సాంప్రదాయము కాదు;
తత్త్వము, గురువు సమానము; జీవితాంతము
ఒకనికి శిష్యపరమాణువుగ బ్రతుకు గడుపుట

ఉపనిత్ సంప్రదాయము కాదు; సర్వతంత్ర స్వతంత్రత
తత్త్వశాస్త్ర అవగాహనా పరమార్ధము; అన్ని బంధముల
నుంచి విడుదల; అన్ని కామితముల నుంచి ముక్తి; అహం
భావ మమకారములనుంచి మోక్షము; వ్యక్తిత్వ స్పృహనుంచి
బయటపడి పరమాత్మ స్పృహయే ఊపిరి కాగ
వేదాంత వాక్యార్థములందు సదా రమించుచు
శోకవిహీనులై, నిర్మల మానసమున శాంతానందమౌనములు
ప్రతిఫలింప భక్తి స్థితియందు తత్పరుడై పరాత్ పరుడగుట తత్త్వానుభవము
ఉపనిషత్ స్రష్టల దివ్యానుభవము; అందరు ఆచార్యుల నిర్గుణ స్థితి
అదియే లఘువు గురువునందు ఐక్యమగుట; నిర్వాణ స్థితి; పరబ్రహ్మానుభవము
ద్వైత భావము పోనిదే అద్వైతానుభవము అవదు
వ్యక్తిత్వము ఖాళీ చేయు ప్రదేశమే పరమాత్మ వెలుగు చోటు

కావ్యాధ్యయనము


శబ్దకోశము ప్రక్కన లేకుండ అర్థము కారు
నన్నయ తిక్కన పాల్కురికి సోమన పోతన
శ్రీనాథుడు ఎఱ్ఱాప్రగ్గడ నాచన సోమన మొల్ల విశ్వనాథ
శబ్దకోశము ప్రక్కనున్నను అర్థము కారు నవీనకవులు

నవీనకవులు, వారి అనుభవములు భావములు వాక్కులు సంకీర్ణములు:
కవితలు సంక్లిష్ట భావ మయములు; రస హీనములు అనుభవ శూన్యములు,
పొడి మాటలు; పదములు సరళమైతే చాలదు
అనుభవ, భావ ప్రకటనము సరళము కావలె; సిద్దాంత
రాద్దాంతములు‌ ఆవేశ కావేషములు ద్వేషములు
అసూయలు ఈర్ష్యలు కావ్యసృష్టిని, ఆస్వాదనను
చెరుపును; కారు వంది మాగధులు పనికొచ్చు విమర్శకులు
భట్రాజులై పరస్పర ముఖస్తుతుల చేసెదరు కాలయాపనము
కవి తన కవితలో ప్రతిఫలించును; కమనీయ
భావముల కలిగించి మన స్మృతిలో వెలుగును;
కవినిరంకుశుడు; రవి కాంచనిచో
తాను కాంచును; రమణీయార్థప్రతి
పాదక శబ్దములతో కావ్యము కూర్చును;
విశ్వశ్రేయము కావ్య పరమార్ధమని
ఎఱిగిన జిజ్ఞాసువు; భావుకుడు, ఋషి;
"వాక్యమ్ రసాత్మకమ్ కావ్యమ్"; అతని ఉవాచ