పురుషోత్తముడు; రాలిన పారిజాతములు; "ఆత్మజ్ఞానులము" అనుకునే వారి రంధి

పురుషోత్తముడు

నిదుర పోతూ ఎఱుక గలవాడు భగవంతుడు; జ్ఞాని; మౌని;

నిదుర మానసిక కార్యకలాపాలు విరమింపబడిన, మనసు నిండుకున్న, హృదయం పూర్తిగా శాంతి తో నిండిన పూర్ణ
నిర్మల మానసిక స్థితి. 

మానసిక కార్యకలాపాలు జరుగక,ఎఱుక రూపంలో గమనిక, గమనించే తెలివి నిండుగా ఉన్నవాడు దేవుడు. ప్రజ్ఞానఘనుడు.

ఆనందస్వరూపుడు, శుద్ధ జ్ఞాన స్వరూపుడూ ఆయనే.

విభక్తము కాని భక్తి యుతుడు, స్వరూపుడు ఆయనే. ప్రణవ, నాద, స్ఫోట స్వరూపుడు ఆయనే.

నిత్య క్రియా తంత్రుడు, పరతంత్రుడు, స్వతంత్రుడూ ఆయనే.

పరమార్థము, పరమాత్మ, శ్రుతి, స్మృతి, శాస్త్ర, పురాణముల ఐశ్వర్యము, కలిమి, తాత్పర్యమూ ఆయనే.
ప్రపంచ, జగత్, విశ్వ సృష్టి స్థితి లయ కారకుడు ఆయనే.

తను స్థితి శక్తి యై, తన దేవేరి గతి శక్తి యై రాజిల్ల సమస్త విశ్వాన్ని సృష్టించి, స్థితి నిచ్చి, లయబద్ధంగా నడిపి, ప్రళయకాలమునందు జగత్ ను, మన వ్యక్తిత్వమును తనలో లయము చేసికునే కర్మ పరుడు, కర్మ సాక్షి, విశ్రాంతి స్వరూపుడు ఆయనే.
 
ఆయన జగత్కర్త, జగన్నియామకుడు, జగల్లయకారకుడు
ఆయనే.

అట్టి పరమపురుషునికి, పురుషోత్తమునికి ప్రణామములు.

మోక్షప్రదాతకు శరణాగతి. ప్రపత్తి.

ఓం తత్ సత్ పరబ్రహ్మార్పణమస్తు!

*************

రాలిన పారిజాతములందము
వాలిన ప్రియ రమణి ఆనందము
చాలిన కోర్కెలు మనసుకు శాంతము
ఏలిక శ్రీ వేంకటేశ్వరుడు మనకు సమస్తము

************

"ఆత్మజ్ఞానులము" అనుకునే వారి రంధి

మనం వేదాంతం చదివితే మనకు ఉపయోగించుకోకుండా మిగతావాళ్ళందరికీ చెప్పి వాళ్ళకి మన గొప్పతనము తెలియాలని తాపత్రయ పడతాము. వేదాంతము వంటబడితే ఇంటువంటి తాపత్రయాలు ఉండవు.

మనలని మనము ఉద్ధరించుకోవడమే వేదాంతము చదవడములోని, వినడములోని పరమార్ధము. వేదాంతాన్ని శ్రవణము, మననము, నిదిద్యాసనము చేయాలని పెద్దల సలహా. వేదాన్తములోని మాటలన్నీ మనకి చిన్నప్పటినుంచి కరతలామలకాలే. మన దేశములో పుట్టి పెరిగిన చిలక, పిచ్చుక, కుక్క, పిల్లి, పులి కూడా వేదాంతము చెప్పగలవు. వేదాంతము మన జన్యువులలో ఉంది. మన రక్తములో ప్రవహిస్తోంది.

ఇంతలా మన జీవితాలతో పెనవేసికున్న వేదాంతము అంటే అసలు ఏమిటి?

విన్నంత మాత్రాన, తెలుసుకున్నంత మాత్రాన, ఉపన్యసించినంత మాత్రాన వేదాన్తులము అయిపోతామా? అందరిని శిష్యులుగా పరిగణించేoత జ్ఞానులగా మారిపోతామా మనము? కొన్ని వేదాంత సాంకేతిక పదాలు విన్న లేదా పలికినంత లేదా తెలిసినంత మాత్రాన ఆత్మజ్ఞాన సంపన్నులము, తత్త్వవేత్తలము, మునిశ్రే ష్ఠులము అయిపోతామా?

మన గురించి మనము మర్చిపోయి, మన ఉద్ధరణకు సున్నా చుట్టుకుని ఇతరులను ఉద్ధరించేది ఏమైనా ఉంటుందా? ఈ అనుమానము మనకి ఒక్కసారి వచ్చినా సరే మనము ధన్యులము. మనకు మెళకువ కలిగి, మనము తెలివి తెచ్చుకుని మన ఉద్ధరణకు మనము నడుము బిగించుకుంటాము. ఇతరుల జోలికి పోము.
కౌపీన పంచకములో శంకరాచార్యుల వారు బ్రహ్మజ్ఞానులను వర్ణించారు. అది వింటే, చదివితే, మనసు వికసిస్తుంది. అలాగే వారి విరచితమే అయిన నిర్వాణ షట్కము విన్నా చదివినా కూడా అంతటి అనుభూతి లభిస్తుంది.

వేదాంతము ఎంత చక్కనిదో అంత చిక్కనిది. దానిని సాధించి జీవన్ముక్తులము అవుదాము