అలంకారం; మతం - తత్త్వం

అలంకారం

పెరటి మొక్క మందుకు పనికిరాదు
ఆప్త వాక్యం వేప వలె చేదు చేదు
దేశస్థుల సన్మార్గోపదేశములు పనికిరావు
విదేశీయుల మాటలు "అక్షర సత్యాలు"

ఎవరికీ పొరుగింటి పుల్లకూర రుచి; పరాయి తీపి;
స్వాధ్యాయ నిరతులు సమ్యక్ దృష్టి కలవారు; ఇతరం
మోజులో స్వంతం అడుక్కి చాలా మంది నవీనులకు
సనాతనుల ఇంగితం బోధనలు స్వారస్యం లేనివని

అపోహలు; మంచిని చెప్పే మనదానిని మాత్సర్యమున
కనము; పరాయి వారిది వెఱ్ఱి యైనను సమ్మతము;
అంతయు దృష్టి లోపము; ఆస్వాదన తెలియని పసి
తనము; విరసము; సౌమస్యము లేని వితండ వాదము

సామ్యవాదము కన్న సౌమ్య వాదము మిన్న
గ్రామ్యము కన్న సంస్కృతమైన శబ్దము మిన్న
లేని తనము కారాదు అర్హత దేనికైనా; సభ్యత
సంస్కారం పాండిత్యం మేధ అలంకారం ఎవరికైనా

**********

 మతం

ప్రతి మతంలోనూ భగవంతునికి అనుయాయులకు మధ్యలో మత గురువులనబడే మధ్యవర్తులుంటారు.
ఇలా ప్రతి మతంలోనూ ఎందుకు ఉంది? చాలా మంది అనుయాయులు సామాన్యులు కాబట్టి. వారికి మతానికి సంబంధించిన పూజలు పునస్కారములు, ప్రార్ధనలు, నమాజులు, అవి చేసే విధానం తెలియదు కాబట్టి.
ఇలా మధ్యవర్తులు లేని మతం లేదు. తత్త్వం వేరు. మతం వేరు. మతానుసరణానికి మధ్యవర్తులు కావాలి.
తత్త్వానుసరణానికి అవసరం లేదు.

తత్త్వ సాధనలో చాలా మంది గురువు ప్రాముఖ్యం, ఉనికిని, వారి స్థానాన్ని, అవసరాన్ని, ప్రస్తుతిస్తూ, గురువు లేక తత్వసాధన లేదని, ఉన్నా నిరర్ధకమని అంటారు.

ఈశ్వరో గురురాత్మేతి మూర్తి భేద విభాగినే వ్యోమవత్ వ్యాప్య దేశాయ (దేహాయ) దక్షిణామూర్తయే నమః

అనే శ్లోకం ఇష్ట దైవము, మానుష గురువులతో సరి సమానంగా వ్యక్తిలో గల స్ఫూర్తి, లోపల కలిగే స్ఫురణలు కూడా మనిషిని బ్రహ్మానుభవం వైపు పయనింపజేసి, బ్రహ్మవేత్తని చేస్తాయని చెబుతుంది. ఇది శాస్త్ర వచనము కూడాను. ఎందరో మహానుభావులు, పెద్దలు (రమణ మహర్షి వంటి వారు) అలా అయ్యారు కూడా.

మధ్యవర్తులు లేని తత్త్వానుభవము సమంగానే ఫలిస్తుంది. పరిఢవిల్లుతుంది. పరిమళిస్తుంది.
తత్త్వము మనిషిని సర్వతంత్ర స్వతంత్రుణ్ణి చేస్తుంది.

బ్రహ్మ విద్ బ్రహ్మైవ (బ్రహ్మా ఏవ) భవతి!

బ్రహ్మ విదుని ‌మనసు నిర్మల కాసారము. ప్రశాంత మానస సరోవరము. ఆనందాంబుధి. మౌనలహరి. ప్రజ్ఞాన ఘనము. శుద్ధ ఙ్ఞానము. పరుని నిలయము. నిరంజనము. నిస్పృహామయము. నిరహంకార నిధానము.

సమస్త సన్మంగలాని భవంతు!
ఏతత్ సర్వమ్ శ్రీపరమేశ్వరార్పణమస్తు!

*********

Every Human being has three shades of personality; first, what others think the individual is; second, what individual thinks about oneself what he/she is; and third, which only his intimate near and dear know and not necessarily even the individual knows he/she is.