కొండవాగు, गिरिझरी, THE HILL-STREAM

కొండవాగు నా కవితాధార
ఎండి పోదు ఈ ఆర్ద్రత ఏ వేళా

హృదయ గిరులందు పుట్టి
ప్రవాహమై పరుగులిడుచు
గంతులేయుచు కిందికి దూకు
జలపాతముగ మారి

అడవులలో అందముల మధ్య అందమై
కదలుచు కదిలించు తీయని నీటి జాలు

నాగరికులెవ్వరికి కనబడని జల గమనము
గిరిజనుల మనము వలె కుళ్ళు లేని నిర్మలము

వాదముల సంస్కృతుల సిద్ధాంతముల ఉనికి తెలియని (క)
తనకై తాను  సాగే సామాజిక స్పృహ లేని వట్టి నీటి పరుగు

ఎఱుగదది పద గమన నిర్దేశనలు
ఉన్నట్టే తెలియదు దానికి నడకల సూత్రములు

అలంకారములు ఆర్భాటములు పట్టని తాను
కొండల కోనల స్వేచ్ఛగా విహరించే చెంచీత

రాలపై ఉదాత్తనుదాత్తముల వేగముగ చలించుచూ
శ్రావ్య రాగముల గానము చేయు కోయిల

ఎత్తుల పల్లముల ఇష్టమున గంతులేయుచు
నటనలు నేర్వకనే నర్తించే మయూరి

చిత్ర కారుల కుంచెలంచులు
దిద్దలేవు దాని ఒద్దికలు

ఛందస్సున కనుగుణముగ కదలు
గురు లఘువులు పట్టలేవా పరుగులు

ఆనవు వాద ప్రతివాద సంకులి(చి)త మానస దృష్టికి
దాని తీరు తెన్నులు సహజ గమన సౌందర్యములు

తావమాడరెవరూ గ్రోలరా నీటి నే దొరలూ
దాని ఉనికే తెలియదు
పురవాసులైన వేత్తలకు

నిర్మల మానస ప్రవాహము నా కవిత
దివ్య హృత్ ధ్యాన గమనము దాని నడత

ఆంద్ర సాహితీ గోదావరీ సలిలముల
మౌనముగ కలియుచు
తనదనము కోల్పోని కిన్నెరసాని!
నా కైతల కొండవాగు!



गिरिझरी

गिरिझरी मम कविताधारा
कदा न भवति शुष्का सा

हृदयगिरौ संजाता
प्रवहति धावति
लङ्घयति पतति
जलपातम् भवति

अटव्यां सौन्दर्यानां सौन्दर्यं भूत्वा
चलति स्पृशति सा मधुरसरिता

न जानाति पदगमननिर्देशनानि
न जानाति शब्दतत्त्वसूत्राणि
अलङ्कारानि आर्भाटनि न विचिन्त्य
संचरति पर्वतसानुषु गिरिकन्या इव

पाषाणेषु वेगेण चलन्ती
सृजति गायति श्राव्य गानानि रागानि

उदात्तानुदातौ प्लवन्ती
नर्तन्ती विनायासम् मयूरी इव

चित्रकाराणाम् तूलिकाङ्चलाः
चित्रितुं न शक्नुवन्ति तस्याः चलनानि गमनानि

छन्दोनुगुणेन प्रचलन्त्याः गुरुलघवः
रचयितुं न शक्नुवन्ति तस्याः लाघवानि

निर्मलमानसप्रवाहानि मम कविताः
दिव्यहृत्ध्यानगमनानि तस्याः चलनानि

नैजगुणम् अत्यक्त्वा
मौनेन संगमति किन्नेरसानि इव
साहितीगोदावरी सलिलेषु
मम कवितागिरिझरी


THE HILL-STREAM

The flow of my poesy is a hill-stream
Never will she run dry.

Born in the hills of my heart
She rushes, flows
Jumps and plunges,
A waterfall she.

A beauty among itinerant beauties
Tangible as she moves,

She knows not how to order her steps as she travels
Knows not the intricacies of rules and rhymes.
Without a care for embellishment, pomp and show,
She roams in the hills and valleys, a mountain girl.

Flowing swiftly over stones
She produces musical notes sonorous as if she were singing a raga,

Fluttering up and down, high and low,
Like an untrained dancing peacock.

The brushes of artists
Cannot depict her darting hither and thither;
Prosody has no relevance
For her marathon runs.

Her swift movements do not allow her to settle.
My verse is borne of a plain heart
Absorption in Divinity is the goal of her journey.
Silently she joins the waters of the literary Godavari
Without surrendering her own identity.
Kinnerasani! The hill-stream of my poetry.