మన్నన; Chief Reason; Life; ప్రకృతి; మనసు ; చదువు; విష్ణుమాయ

మన్నన

మనం చదివితేనే సాహిత్యానికి మనుగడ
మనం వింటేనే సంగీతానికి ఆదరణ
మనం ఆచరిస్తేనే మంచిమాటలకు విలువ
మనం పిల్లలకు చెబితేనే సాంప్రదాయానికి జీవం

మనం ఉపేక్ష చేసే ఉదాసీనత చూపే ఏదీ
ఉపయోగంలోకి రాదు; వట్టి మాటలు కట్టిపెట్టి
గట్టిమేల్ చేపడితేనే విజ్ఞులైన పెద్దల కష్టానికి
ప్రతిఫలం; లేకుంటే మనకు అయోమయం
బ్రతుకులలో విషాదం; ఆచరణలో మాత్రమే
సంస్కృతీ సంప్రదాయములకు మన్నన
**********
Chief Reason

Even though it is known to us that it is not the incident or person but our reaction that is responsible for our happiness or unhappiness, we tend to take credit or blame others for our happiness or misery. Though it is not easy to realize and implement, the reality is, only our attachment or detachment that causes various experiences or otherwise to us; incident or person is just instrumental and secondary.

************
 Life

Happiness lies in traveling not in reaching the destination. Life is an aimless travel in a rudderless boat in the mighty ocean of space and time.

Life drifts more than is a guided and goal-oriented journey. Life's joy is in living as it unfolds than in a directed, aim-filled, achievement-targeted stress and strain. Life is for experiencing as it evolves and not necessarily just for indulging in actions selfish, individualistic, personalized or society-oriented. Life is also for living in blissful solitude by being one's Self.

 **********

వేదాంతం భజనపరులకు కాదు
సంగీతం శ్రావ్యకంఠం లేనివారికి కాదు
విజ్ఞాన శాస్త్రం సునిశిత బుద్ధి కలవారికి మాత్రమే
చదువులు శ్రద్ధ కలవారికి మాత్రమే
************

 ప్రకృతి

ప్రకృతికి ఆవేశం మాత్రమే ఉంటుంది; విచక్షణ ఉండదు.

ఇక్కడ ప్రకృతి అంటే - వరదలు, భూకంపాలు వంటి ప్రకృతి ఉపద్రవాలు, రాజశేఖర్ గారు! అలాగే మనిషికి కలిగే రకరకాల వికారాలూను.  

ప్రకృతికి కలిగే ఆవేశం వెనుక... విచక్షణారహిత చర్యలు ఎన్నెన్నో!?

ఓపిక నశించిన ప్రకృతి ఎవరికీ పట్ట సాధ్యం కాదు.

మనసునైనా, రూపాన్నైనా ఎందరు సరిగ్గా చూడగలరు? రూపం విషయంలో లాగే మనసు విషయం లోనూ మనసు పొరబడుతుంది. ఎప్పుడు ఏది మనసుకు నచ్చుతుందో మనసుకే సరిగా తెలియదు.

మనసు మనకు ఎక్కువ సార్లు సఖి. తక్కువ సార్లు దుఃఖదాయిని.

***********


చదువు

పరిజ్ఞానయుత మాత్రమైన చదువు జీవికకు ఉపయోగిస్తే మంచిది. లేకపోతే ఆ విషయసంగ్రహం మనశ్శాంతికి అడ్డు. పరిజ్ఞాన సంచయము ఎక్కువగా మానసిక దర్పానికి కారణభూతమౌతుంది. చదువు మనసుని వికసింపచేయాలి. అహంకారానికి, అహంభావానికి చోటు లేకుండా చేయాలి.

ఏదో ఒక శాస్త్రము చదివి అందు నిష్ణాతులైనంత మాత్రమున సరిపోదు. శాస్త్రపరిచయము, శాస్త్రావగాహన పండితులను చేయవచ్చు. శాస్త్రవేత్తలుగా మలచవచ్చు.

బుద్ధిని నిశితము చేయవచ్చు. గొప్ప పండితుడు, వేత్త అని పేరు తేవచ్చు. కాని అది జీవితావగాహనకు, సుఖ సంతోషాలతో జీవించడానికి సాయము చేయలేకపోవచ్చు.

తోటి మానవుల, జీవుల శాంతి సౌఖ్యాలకు అడ్డుకాకుండా, అడ్డు పడకుండా మనని సిద్ధం చేయలేకపోవచ్చు. అంతటి కరుణాంతరంగులను చేయలేక పోవచ్చు. మన తోటి వారి సుఖసంతోషాలలోనే మన సుఖసంతోషాలు ఇమిడి ఉన్నాయి అనే ఇంగితం కలిగించలేక పోవచ్చు.

ఆలోకన, అవగాహన మాత్రమే జీవితంలో సాయ పడతాయి. ధనంసంపాదనకు పరిజ్ఞానము సరిపోవచ్చు.
నలుగురిలో గొప్పవాడనిపించుకోవడానికి సహాయకారి కావచ్చు. కాని ఇంత "చదువూ" చదువుకొని జీవితాన్ని సుఖ సంతోషాలతో జీవించలేకపోతే, ఈ చదువు సరిపోయినది‌ కాదు కదా. పూర్తిగా ఉపయోగపడడం లేదు అనే భావన కలిగిస్తుంది కాదా.

చదువు అవగాహనను, నిరాకులంగా జీవించగల నేర్పును, నైపుణ్యాన్ని, కుశలతను ప్రసాదించాలి. సత్ప్రవర్తనను సూచించాలి. ప్రవర్తనను సవరించాలి. కరుణ, మానత్వమూ నేర్పాలి. విజ్ఞతను, ఇంగితాన్ని, కలిగించాలి, పెంచాలి, పంచాలి. తోటి మానవుల, జీవుల సంక్షేమము నకై తపించి, వారి, వాటి అవసరాలు తీర్చగల విశాల హృదయము, శక్తి యుక్తులు అలవడేలా శిక్షణ ఇవ్వ గలగాలి. ప్రకృతిని గౌరవించి విధ్వంసం చేయనీయకుండా ఆపాలి.

జీవనభుక్తి కలిగించడం వేరు, జీవన్ముక్తిని కలిగించడం వేరు. వేదాంతము, లౌకిక వ్యవహారాల నిపుణత రెండు చూపులుగా మనసుకు ఏర్పరచాలి. ఊపిరిని సత్ప్రవర్తన గా మార్చగలగాలి. చదువు సకల కోణములలో మనకు జీవికకు ఉపయోగిస్తూ జీవితం గురించి అవగాహన కలిగించాలి.

చదువు ఏదో పట్టా సాధనకు మాత్రం పరిమితం కారాదు. ఉద్యోగం తెచ్చే పనిముట్టు మాత్రంగా మిగిలిపోరాదు. మనసుని వికసింపజేసి, బుద్ధి తీక్షణతను పెంచి మానవత్వాన్ని పెంచుకొని పంచగల సత్తాను కలిగించి పెంచాలి.
సంయమనాన్ని కలిగించాలి, పెంచాలి. జీవించే ధైర్యాన్ని ఇవ్వాలి. ప్రవర్తనను సవరించ లేని చదువు మనిషికి, సంఘానికి బరువు.

చదువు జీవికను ఏర్పరచడంతో బాటు జీవితపరమార్ధాన్నితెలియజేసి దానిని అందుకునే నైపుణ్యాన్ని మన పరం చేయాలి.

మనసుని వికసింపజేయలేని, బుద్ధిని, హృదయాన్ని విశాలము చేయలేని చదువు నిరుపయోగం.
వ్యర్థం.

చదువది ఎంత కల్గిన రసజ్ఞత ఇంచుక చాలకున్న, ఉప్పు వేయని పప్పులా చప్పగా ఉంటుంది. జీవితం పండాలంటే చదువుకుంటూ చదువులలోని మర్మమును ఎఱగాలి. ఎఱుకలవాని ఎఱుక కలిగించుకోగలగాలి.

శుభం భూయాత్!
************

విష్ణుమాయ

రచయితలకు పేరు ప్రఖ్యాతులు ఎలా వస్తాయి?
తెలుసుకోవాలని తెగ కుతూహలం నాకు!

అవును నేనొక రచయితనని అనుమానం నాకు
కవిననీ భ్రమ; పేరు ప్రఖ్యాతులు కాదు కానీ

కనీసం కొందరు విమర్శకులైనా నన్ను సాహితీ కర్తగా
లెక్కేస్తారా అని అనుమానం నాకు; ఆశ కూడాను
పెద్దలెందరి సాహిత్యాలో చదివాను, ఆస్వాదించాను
ఆనందించాను; కొందరి కవిత్వపు నిగ్గులూ తీసాను;

ఏది రచయితలకు ప్రాచుర్యం తెస్తుందో తెలియలేదు;
కించిత్ ఈర్ష్య నన్ను ముప్పిరిగొని అలజడి కలిగిస్తోంది
నాకు ప్రాచుర్యం అక్కర్లేదు కాని ఈ నాటి సాహితీ
లబ్ధప్రతిష్టులకు పేరు ప్రఖ్యాతులు ఎలా వచ్చాయా

అని తెలుసుకోవాలని, తెగ హైరానా పడకుండా తెలిస్తే
బాగుండునని ఈప్సితము; నా రచనలతో కోటీశ్వరుడను
అవ్వనని ఖాయంగా తెలుసు; వేలు ఖర్చుపెట్టి నా కవితా
సంపుటం అచ్చు వేయించుకోవడానికి ముందే మర్మం

విశదమైతే విశాలమైన విశ్వంలోనికి నా సాహిత్యాన్ని
వదిలే ముందే తత్త్వం తెలిస్తే బాగుండును; వృథా ఖర్చు
పెట్టనవసరం ఉండదు; ఆ డబ్బులతో ఒక మంచి స్మార్ట్
ఫోన్ కొనుక్కోవచ్చు; లేదా ఆహ్లాదకరమైన ప్రదేశానికి

విహారయాత్రకు వెళ్లవచ్చు; బాహుబలివి వంద టికెట్లను
కొని స్నేహితులతో పార్టీ చేసుకోవచ్చు; ఏదో యాగానికో
అనాథాశ్రమానికో చందా ఇచ్చి పుణ్యం పురుషార్ధం
సంపాదించకోవచ్చు; ఎందుకో సాహితీకారుడిగా

నలుగురికీ తెలవాలనే ఆశ; అంతా విష్ణుమాయ;
తెలిసి తెలిసీ ఈ భగవన్మాయలో చిక్కుకోవడం
రచయితననిపించుకోవాలనే తపన తాపం విధి
విలాసము; మనస్తత్వ గారడీ మానసిక వైక్లవ్యము