Citizenship and Patriotism; శంకరుడు; నారాయణుడు ; మానవుల జీవిత పరమార్థం ; మహా కవిత్వ దీక్షా విధి; సారస్వతము; అలంకారం; జనాలు; స్నేహాలు - ప్రేమలు; Burden on Society and Nation

Citizenship and Patriotism

War is part of human "civilization" and "culture". Innocent people die is only a kind-hearted and fancy statement.

Nations cannot survive without patriotism from its citizens. Humanism and human rights are a fancy and high sounding words which cannot stand the scrutiny and rigours of citizenship, and other benefits a citizen enjoys associated with such status. These are essential for human existence and living.

Nations indulging in wars is part of the game of life. These realities can't be wished away with grand statements about international citizen and like.

A citizen belongs to a country. He must love that country. Hating for what the country stands in terms tradition and culture but enjoying the civil rights provided by it is height of "awakwardness". Patriotism is essential and a must for a citizen.

*******

శంకరుడు

శంకరుడు మనకు గురుడు పార్వతీ విభుడు
శంకలు లేని నమ్మకము నిచ్చు భవుడు శివుడు

వంకర బుద్ధుల హరించు హరుడు శక్తీ మనోహరుడు
చంకనెక్కించుకొనును భక్తుల భోళా దేవుడు శర్వుడు

భావజవైరి భవానీవల్లభుడు జ్ఞానప్రదాత భాసురుడు
రవిశశాంకతేజన్నేత్రుడు రామనామ ధ్యానగతుడు

అన్నపూర్ణా విశాలాక్షీ ప్రియుడు విశ్వేశ్వరుడు వారాణసీ గంగానదీతటస్థుడు ప్రమథగణ నాయకుడు
వినాయక షణ్ముఖ గురుడు హిమాలయవాసి శంభుడు; నారాయణాద్వైతుడు నటరాజు

సత్ సాంగత్యము కలిగించి సద్వర్తనము ప్రసాదించు
హృత్ నివాసి వీణావేణుమృదంగఢమరుకవాద్య శబ్దనిలయుడు; పంచముఖుడు పశుపతి మనల
బ్రోచికాచుగాక! పర్వతవర్ధనీసమేత రామలింగేశ్వరుడు

**********

ఆర్తత్రాణ పరాయణుడు నారాయణుడు 

ఆర్తిని పోగొట్టు ఆది నారాయణుడా!
సిరిదొరా! మన్మథ జనకా! శ్రీధరా! పురుషోత్తమా!

మనసునిండి మనసే నీవై
శాంతి సుఖములనిచ్చు శ్రీహరీ!
ఆనంద లహరివై మౌనము నిచ్చు
మధుసూదనా! మధుకైటభ మర్దనా!

శివాద్వైతా! నిగమ నిగమాంత వినుతా!
మాధవా! భక్తత్రాణ పరాయణా! నారాయణా!
మోక్ష ప్రదా! ముక్తి ప్రదాతా! లక్ష్మీ మానసా! గోవిందా!
ఇందిరా వదనారవింద సూర్యా! శ్రీపతీ! శ్రీనివాసా!

భక్తి ముక్తి ప్రదాయకా! భవానీ సోదరా!
భవ బంధ విమోచనా! భావజాల నేపథ్యా!
అనుభవ గమ్యా! రమా పతీ! అచ్యుతా!
అరవింద లోచనా! హృదయారవింద వాసా!

మురళీలోలా! అన్నమయ్య రామదాసు త్యాగరాజుల
హృదయ నిధీ! మా పెన్నిధీ! సత్యజ్ఞానానంద రూపా!
తండ్రీ! నారాయణా! వాత్సల్యమున నను చేర దీయుము
సతతము నీ నామ స్మరణము చేయు భాగ్యమ్ము నిమ్ము! నరహరీ!

********

ఫేస్బుక్, వాట్సాప్ ల్లో ఏదో చెప్పేద్దామనే యావే కాని, ఆ చెబుదామనుకున్న దాన్ని శ్రద్ధగా, వర్ణక్రమ, వ్యాకరణ దోషాలు లేకుండా చెబుదామనే దృష్టే లేదు ఎందరికో. ఏ భాషలోనైనా వర్ణక్రమ, వ్యాకరణ దోషాలు పంటికింద రాయిలా అవస్థ పెడతాయని చాలా మంది ఫేస్బుక్, వాట్సాప్ రచయితలకు/రచయిత్రులకు తెలియదు. నిర్లక్ష్యమో, చేతకానితనమో తెలియదు.

********

మానవుల జీవిత పరమార్థం

ముసలితనాల్లో ఉన్నవాళ్ళందరూ
అంతర్జాల మాధ్యమాల్లో వీర విహారం

పడుచుదనాల్లో ఉన్నవాళ్ళందరూ
చదువుకు వెళ్ళి రావడంలోనూ;
చెట్టాపట్టాలేసుకుని స్నేహితులతో
స్వైర విహారంలోనూ; పబ్బుల్లో మాదక
ద్రవ్యాల, మద్యాల సేవనంలో, ఒళ్ళు ఊపుళ్ళ
మైమరపుల్లోనూ; పిల్లలు వీడియోల ముందూ;

అలా అందరూ తలో వ్యాపకం లోనూ తలమునకలై
ఉన్నారు; వినోదాలకే జీవితాలు అంకితం చేస్తూ
పుట్టి కనుమరుగై పోతున్నారు; ఏం చేసినా ఇక్కడ
మనం ఉట్టి పట్టుకొని వేలాడమనుకోండి; కానీ

సాహితీ వ్యాసంగాలు, సంగీత కార్యక్రమాలు
పుస్తక పఠనం, జ్ఞాన సముపార్జన, సద్వర్తనము
విద్యా విజ్ఞాన కళా రంగాల్లో ఆరితేరడం అరుదై;
మానవుల జీవిత పరమార్థం ఏమిటో తెలియటం లేదు

********

India will be run on the basis of caste-politicsonly; which ever political party comes to power. None of the political parties has an ideology-based program, manifesto or campaign. It has been and easy to political parties to exploit caste-divisions, caste-affiliations and caste-aspirations sans eligibility or competence.

No political party can lead India beyond and above disgusting and anti-prosperity caste-politics.

*******

మహా కవిత్వదీక్షావిధి

ఈ పదం ఉభయ కవి మిత్రులు‌తిక్కన గారి ప్రయోగం. వాడ్రేవు చిన వీరభద్రుడు గారి ద్వారా ప్రస్తుత పరచినది.

దీనిని మహాకవిత్వ దీక్షా విధిగా నూ, మహా కవిత్వ దీక్షా విధిగానూ అనుకోవచ్చు.

మహా అనేది కవిత్వ దీక్షా విధికే విశేషణము అని నా అభిప్రాయం కూడా. కవులు ఎవరైనా, ఏ కాలం వారైనా, ఏ దేశం వారైనా, ఏ సాంప్రదాయం వారైనా కవిత్వ సృష్టిని ఉపాసనగా భావించి కవనములు, కావ్యములు అల్లారు. అల్లుతున్నారు. కవిత్వం పట్ల వారి భక్తి శ్రద్ధలు అనుపమానములు.

********

సారస్వతము 

కథలేమిటి?
మన వ్యథల సమాహారం మాత్రమేనా?

కవనమన్ననేమి?
బడుగుల బాధల 
ప్రతిఫలనమేనా?

నవలలు నవలల
చేతి కుట్టులా?
ఎంబ్రాయిడరీ యా?

సాహితీ వ్యాసములు
వాద భూయిష్టమైన
రచనల అలంకృతులా?

సాహిత్యభినివేశము
కల్పితమా?
సహజమా?

రమ్య వనితా
రమణీయ సౌందర్య
వర్ణనం, హృదయావిష్కరణం
కవితా వస్తువులు కారాదా?

ప్రణయము
శృంగారము
కవితార్చనకు
పనికి రావా?

ఏమిటో అంతా, అన్నీ
రసహీనుల చేతిలో
వేసవి సెలయేరులయ్యాయి!

కథ ఏది?
కవిత్వమెయ్యది?
నవలెటులుండును?
సాహితీ చర్చ
వాదముల పస నిర్ణయమా?
వాదముల నిగ్గు తేల్చి
బహుమతులు ప్రకటింపవలెనా?
రాద్ధాంతములు చేయవలెనా?

సారస్వతము, సాహితీ విమర్శ
చేతకాని వారి చేతులలో వాడిపోవుచున్నవి
రసఫల సృష్టి చేయలేకున్నవి
చచ్చు పుచ్చులు సారస్వతమై
"విరాజిల్లుచున్నవి"!!!

**********

ఈ వేళ ప్రచారాన్ని పొందవలసింది ఈ మతమూ ఆ మతమూ కాదు. అన్ని మతాలూ తీవ్రవాదుల కోరల్లో చిక్కుకున్నాయి.

మతాల వల్ల శాంతి సౌఖ్యాలు కలగటం లేదు సరికదా, అవి కాకుండా, ద్వేష విద్వేషాలు రగులుతున్నాయి. మతం ఎంత గొప్పదైనా ఎన్నో మతాలు, జాతులు ఉన్న సంఘంలో ద్వేషవిద్వేషాలు రగిలిస్తే అటువంటి మతాలు వర్జనీయాలు. నాస్తికులు హేతువాదులు విద్వేషాలు రెచ్చగొట్టే విధంగా ప్రవర్తిస్తే వారూ వర్జనీయులే.

సమత, సౌమ్యత, సౌందర్య దృష్టి లేని మేధావులు, మతాచార్యులు సంఘానికి బరువు, విఘాతకులు.

మనకు కావలసినది మతమా, నాస్తికత్వమా, హేతువాదమా కాదు. సుఖసంతోషాలు చెడగొట్టని
ఆలోచనా స్రవంతి. భావలహరి. అనుభవ మాల. అనుభూతి చక్రం. స్ఫూర్తుల తోరణం. స్ఫురణల
ప్రవాహం. శాంతి, ఆనందము నిండిన మౌనం.

*********

నియతి తప్పిన నీళ్లు వరద.

నియతిగా దూకే నీళ్ళు జలపాతం.

నియతిగా ప్రవహించే నీరు నది.

నిర్మలముగా ఉన్న నీరు సరస్సు.

నియతిగా నిలువ ఉన్న నీళ్ళు నదీ రిజర్వాయర్ల నీరు.

లోతుగా నిర్మలముగా ఉన్న నీరు నూతి నీరు.

అలాగే మనుషులూ.

*********

అతివలు అన్ని రంగములందు ఆరితేరియున్నారు;
కవయిత్రులు, రచయిత్రులు వారు; అన్ని ఉద్యోగములకు, పరిశోధనలకు ముందు వరుసలో నున్నారు; ఇంకేల వెనుకబడిన వారిమని ప్రత్యేకతలు అడుగు చున్నారు?

********

అలంకారం

పెద్దల పుస్తకాలు చదువుతున్నప్పుడు మన మానస సరోవరంలో తలపుల అలలు లేస్తాయి. ఇందు వల్ల మన మనసు వికసిస్తుంది. మనసుకు సృజన అలవడుతుంది. రచయితలకు, కవులకు, సాహితీ స్రష్టలకు ఒక్కోసారి writer's block ఏర్పడుతుంది.
ఆ సమయంలో వారు ఏమీ రాయలేరు.

అప్పుడు మనకు నచ్చిన పెద్దల రచనలు చదవడం మనకు ఎంతో ఉపకరిస్తుంది. మనసు మళ్ళీ భావమయం అవుతుంది. సృజన చేస్తుంది. చదవడం మనిషిని నిర్మిస్తుంది. వికసింపచేస్తుంది. నిష్ణాతుని చేస్తుంది. చదవడం వల్లే మన భావములు పరిపుష్టం అవుతాయి. మన సృజనాత్మకత వర్ధిల్లుతుంది.

చదవడం ఒక ఉపాసన. తపస్సు. రసజ్ఞత పెరుగుతుంది. విద్య నిగూఢ గుప్తమగు విత్తము పూరుషాళికిన్. యశఃకరి. విదేశ బంధుడున్.

చదువులలోని మర్మమూ తెలుస్తుంది. విజ్ఞత, ఇంగితం పెరుగుతాయి. సంస్కారం అలవడుతుంది. రమ్యమైన, రసమయమైన అభిరుచులు కలిగి ఎదుగుతాయి. అభిలాష పెరుగుతుంది.

సంస్కృతి సంస్కారం నాగరికత కల మనిషి సంఘానికి అలంకారం. మార్గనిర్దేశకుడు కూడా.

*******

We are not anybody or any body. We are transcendent to all body awareness-es.

******

సభ్యత తెలియని, ఇంగితం లేని జనాలు

మనం దుస్తులు వేసుకునేది మనకోసం మాత్రమే అని నేటి యువత అభిప్రాయం. ఇతరుల కోసం కాదు, వాళ్ళకి అనవసరం అనీ అంటారు. మనం ఏ దుస్తులు వేసుకున్నామో, అందువల్ల శరీరంలోని ఏ అవయవ భాగాలు ప్రస్ఫుటంగా కనిపిస్తున్నాయో అనేది మనం పట్టించుకోనక్కరలేని, ఇతరులకు సంబంధించని విషయం అని వారి గాఢ నమ్మకం.

రోడ్ల మీద, బయట మన వేసుకున్న దుస్తులు చూపే అవయవాలు, ఆచ్ఛాదన లేని శరీరం, ఆ దర్శనం ఇతరులకు కలిగించే అలజడిలతో తమకేమీ సంబంధం లేదని ఈ యువత వాదన.

సంఘ జీవనంలో ఎవరిష్టం వచ్చినట్లు వాళ్ళు వర్తిస్తే, నర్తిస్తే, ప్రవర్తిస్తే కలిగే పర్యవసానాలు తట్టుకోవడం
సంఘంలోని వారికి చేతకాని విషయం. దుస్తులు ధరించడం దగ్గర నుంచి, ఇతరుల మనో భావాలు దెబ్బతీసేలా మాట్లాడడం వరకు నిర్లక్ష్య ధోరణి సంఘంలో ప్రబలి పోయింది. డీసెన్సీ జనాలు మర్చిపోయారు.

చదువు మనలోని మృగతత్త్వాలను సంయమించి, మనలను నాగరీకులైన పౌరులుగా తీర్చి దిద్దాలి. కాని నేటి చదువులు ఒక సర్టిఫికేట్ ఇచ్చేసి చేతులు దులుపుకుంటున్నాయి. మనుషుల ప్రవర్తన, సంస్కృతి, సంస్కారం, నాగరికత ఈ నాటి చదువులకు పట్టటం లేదు. అనాగరిక జంతు తత్త్వం బాగా చిలవలు పలవలుగా విస్తరించి పోయింది.

మనందరి అస్తవ్యస్త సాంఘిక జీవనానికి సరియైన చదువుల లేమియే కారణం. చదువు మనిషిని విజ్ఞానవంతుణ్ణి చేయడంతో పాటు బాధ్యత గల పౌరునిగా తీర్చి దిద్దాలి. ఈ విషయంలో ఇప్పటి విద్యావిధానం పూర్తిగా విఫలం అయ్యింది.

ప్రవర్తనలో సున్నితత్వం, మర్యాద, గౌరవం, అభిమానం, కరుణ చూపని జాతి మృగ సదృశంగా జీవిస్తుంది. ఘోరాలు, దారుణాలకి ఒడగడుతుంది. అటువంటి సంఘంలో అశాంతి నిండి సుఖశాంతులు కరువౌతాయి. ఈ ఇంగితం ఇప్పుడు ఎందరికో లేదు.

********

స్నేహాలు - ప్రేమలు

అంతర్జాల మాధ్యమాల్లో మనకు స్నేహితులు ఎక్కువగా లేకపోయినా నిజ జీవితంలో ఉంటే ఏ లోటూ ఉండదు. అంతర్జాల మాధ్యమాల్లో మాత్రమే ఉంటే సరిపోదు. అంతర్జాల మాధ్యమాల్లో స్నేహాలు చాలా వరకు ఎప్పుడు విడాకులు అందుతాయో తెలియని అస్పష్ట, అయోమయ విషయం.

నిజానికి స్నేహం, ప్రేమ ఒకటే. ప్రేమలో స్నేహం ఉంది. స్నేహంలో ప్రేమ ఉంది. అవి ఎందుకు కలుగుతాయో తెలియని ఇది ఉంది.

*********

Intelligent Machine

Yes, humans must not be overrun by machines, though design and development of intelligent machines are reflection of human intellect. It is dangerous to cut the branch of the tree on which we are, even though it is done very creatively and craftily. Humans must use commonsense.
*******

Burden on Society and Nation

Sense is inbuilt in human beings; so also in animals.

That sense could be converted into language abilities in humans; it can't be so for animals.

But this rare ability of human beings is taken for granted and negligently practiced. We all know that proficiency in language is a must to learn and understand and communicate and teach or preach various disciplines, skills and fine-arts.

But presently in India human beings are not learning languages with the dedication, interest and respect it needs. So it would be almost impossible to have another JC Bose, CV Raman, Chandrasekhar, Y Subbarao, Rabindranath Tagore, J Krishnamurty, M Balamuralikridhna, Sobhanaidu, Kodavatiganti Kutumbarao ( an Andhra intellectual), PV Narasimharao and such great human beings.

Civilization must enhance knowledge, fine-arts, skills but not make individuals sans love for knowledge, skills, fine-arts, philosophy, spirituality. Spiritual people, philosophers, poets, scientists, skills-trained, compassion-filled adorh the society and make their nation famous and proud among comity of nations.

But in India pampering of its citizens in various ways is happening making them dependent on government forgetting their abilities. Thus the nation is filled with ineligible and incapable citizens, which has become a burden to the nation and detrimental to the progress of the country and society.