సత్య దర్శనం ; What and Who shaped our lives?; ఇంగిత లేమి; The Sand Particles; ద్వేషించే మేధావులు; Recognition; గృహస్థులు, గృహిణులు; మాధవ ఉవాచ

సత్య దర్శనం 

ఈ ప్రపంచంలో నిజం తెలుసుకోవడం కన్న ఒక విధమైన ఊహాలోకంలో ఉండడం చాలా మంది తెలియకుండా చేసే పని. సత్య దర్శనం కన్న సత్య మిథ్యా దర్శనాలే, వ్యాఖ్యానాలే అలరిస్తాయి. మిథ్యాసత్యం ఒక అబద్ధపు లోకంలో విహరింప జేస్తుంది.

కలల ప్రపంచం ఇచ్చే హాయి మరొకలా కలుగదు. ఒక పరిమితిలో కలల ప్రపంచంలో జీవించడం అవసరమే. ఉపయోగమే.

సత్యాన్ని పూర్తిగా తెలుసుకోవడం వల్ల, ఆశా భంగానికి కూడా లోను కావచ్చు. సత్యాన్ని మనం ఒకలా ఊహించుకొని ఆ అబద్ధపు లోకంలో ఉండడం ఎక్కువగా జరుగుతుంది.

ఉపనిషత్తులు, ఇతర వేదాంత గ్రంథాలు, షడ్ దర్శనాలు, ఆచార్యుల వేదాంతాలు ఏం చెప్పాయో‌
సరిగా తెలుసుకోకుండా ఊహించుకోవడం ఒక అవగాహనను ఇస్తుంది. ఈ అవగాహన లోనే ఉండిపోవడం ఒక విధమైన స్థిమితాన్ని ఇస్తుంది.

ఈ అసంపూర్ణ అవగాహన చాలామందికి చాలా వరకు సరిపోతుంది. సంపూర్ణ అవగాహన ఎప్పుడైనా కలిగితే అది నిజం కాదని అనిపిస్తుంది.

సంపూర్ణ అవగాహనతో ఎవరైనా మాట్లాడితే వాళ్ళు తప్పు మాట్లాడుతున్నారని అనిపించి వారిని ఈసడిస్తారు. మిడి మిడి జ్ఞానం ఇచ్చే భరోసా అంతటిది.

అసమగ్ర వ్యాఖ్యానం సమగ్ర వ్యాఖ్యానాన్ని తప్పు అనుకుంటుంది. ఇదంతా ఎందుకంటే నిజం, సత్యం మన ఇష్టాయిష్టాలకు, నచ్చిన వ్యాఖ్యానాలకు, ప్రవచనాలకు, ప్రాచుర్యానికి, ప్రచారాలకు విరుద్ధంగా ఉంటే మనం సత్యాన్నే నిరసిస్తాము. నిలదీస్తాము.

ప్రపంచంలో సత్యాన్ని ఎవరికి కావలసినట్టు వారు
అన్వయించుకొని, అవగాహన చేసుకొని శాంతి సుఖములు అనుభవిస్తారు.

అసలు నిజం అంటూ ఉండదు. ఎవరి వేదాంతావగాహన పరంగా వారికి వారి నిజం ఉంటుంది.

ఇలా కలిగిన వివిధ అవగాహనల వల్ల సత్యం మరుగున పడి అసలు సత్యం ఏదో చెప్పడానికి వీలు లేకుండా తయారవుతుంది. ఎవరి సంప్రదాయం వారిది. అలా సమాంతరంగా ప్రశాంతంగా ఉంటే ఎంతో శాంతి సౌఖ్యాలు. కలహించుకుంటే అనవసర స్పర్ధలు.

*********

What and Who shaped our lives?

Definitely the Ramayana, the Mahabharata, the Mahabhagavata, the upaakhyaanas present in them, the Panchatantra, the Hitopadesa, the Jataka Tales, the spiritual literature from the Upanishads have shaped our lives who are born between 1950s and 1980s.

The movies had a tremendous effect on our psyche and we have unconsciously and unintentionally became the fans of cine stars. The cine lyrics have also refined our literary taste and sense in addition to the classical literature.

These pleasant and charming conditions moulded our interests and love for life and living.

Also our parents and elderly relatives and family friends became examples by their living.

Our parents especially have been our spiritual gurus, and even today we do not go to any swami, Baba, Amma, sanyasi or a spiritualist. Our parents' teaching by their practice and behaviour has been so profound and deep. We learnt through their words, deeds, actions and reactions how to face a problem in family or outside. Our teachers in primary, secondary, tertiary levels of learning and in the University have been adequately useful and influencing.

We as human beings have been shaped by aesthetic literature, fine-arts, parents, elders and creative people around. Learning has been earnest.

So many things and persons are necessary for the useful upbringing of kids.

Nowadays these aspects are either ignored and forgotten or considered unnecessary.

Thus we are all suffering the absence of such responsible upbringing. A nation or society need so much effort to train and shape their little citizens. Such responsibility is unfortunately missing now.

*******

ఇంగిత లేమి

భారతదేశంలో ఉన్న వైవిధ్యాలకు అనుగుణంగా ఏ మేధావి, సాహితీ కారుడు, మతం ప్రవక్తలు, నాస్తికులు, హేతువాదులు ఇతర కళాకారులు, జ్ఞానులు సమైక్యతను అందించడం లేదు.

వేల సంవత్సరాల చరిత్ర ఒకటే అంటుంది.

ఏ మతమూ ఇంకో మతాన్ని లేకుండా చేయలేదు.
ఏ సంస్కృతీ ఇంకో సంస్కృతి, నాగరికత సంప్రదాయాలు, సంస్కారం లేకుండా చేయలేదు.

సర్దుకు పోవడమే నాగరికత. సంస్కృతి. సంస్కారం, సాంప్రదాయం.

దీనికి విరుద్ధమైనవి సంఘంలో శాంతి సుఖములు లేకుండా చేస్తాయి తప్ప మరేమీ సాధించలేవు.

ఈ మాత్రం ఇంగితం ఇప్పటి వారిలో ఎందుకు లోపించిందో అర్థం కాదు. సంస్కర్తలు వచ్చారు, సంస్కరించారు, పోయారు. మళ్ళీ మామూలే.

ఓ మతాన్నో, ఓ కులాన్నో, ఓ ప్రాంతాన్నో, ఓ సంస్కృతినో, ఓ భాషనో, ఓ సాంప్రదాయాన్నో ఓ ఉప జాతీయతనో, ఓ సిద్ధాంతాన్నో పట్టుకువేలాడక మానవులందరి సుఖశాంతులు కోరుకోవాలి. లేకపోతే ఎవరికీ సుఖశాంతులు ఉండవు.

ఇతరులకు హాని కలిగించని ఎవరి సాంఘిక, మత, కుల, ప్రాంత, సంస్కృతీ, నాగరికతా, సాంప్రదాయ ఆచారాలను వారు అనుసరిస్తూ ఇతరులను వారి వారి సాంస్కృతిక, సాంఘిక ‌నియమాలను పాటించ నీయాలి.

ఇవి ఆదర్శవాదుల మాటలు కావు. మన ఉనికిని భద్రపరిచే చద్దికూటి మూటలు.

సామరస్యము, సౌమనస్యము, పంచని, పెంచని సాహితీ కారులు, మేధావులు, నాగరీకులు దేశానికి బరువులు. ప్రజల సుఖశాంతులకి పురోభివృద్ధికీ అడ్డులు. అడ్డంకులు.

*******

The Sand Particles

Writers, intellectuals and leaders
Are sand particles on the vast beach of
Humanity, civilization, culture and Knowledge;

But they are arrogant to besmirch
Civilisations, cultures, knowledge
And everything with their limited
Knowledge and exposure; they dictate
Ways of living to ordinary folks
And criticise great expositions
And want to replace tradition, civilization And cultures with their favourite isms

It is a routine in human societies
That such individuals destroy existing
Civilisations, culture and Knowledge
And try to replace them with their
Half-baked knowledge, "genius"
And affiliations; they disturb every
Existing thing without giving an alternative

Such internationals, writers and leaders
Are incapable of creating a new order
They only cause disorder and disturbance

********

మనకి ఏ పనీ లేకపోవడమే మనం అంతర్జాల సాలెగూళ్ళలో అస్తమానూ కనిపించడానికి కారణం. మన జ్ఞాన విజ్ఞాన పరిజ్ఞాన ప్రదర్శన చేయాలనే ఉత్సుకత కూడా కొంత కారణం.

అంతర్జాల సాలెగూటి మాధ్యమాలు మనకి కాలక్షేపం బఠానీలు మరియు కళా ఆవిష్కరణ స్థలాలు. పోసుకోలు కబుర్లు చెప్పుకోవడానికి కాణాచులు.

నిజానికి మనం నేర్చుకునే దాని కంటే ప్రదర్శించేదే ఎక్కువ ఉంటుంది. మనకన్నీ తెలుసు. అందరికీ సలహాలిస్తాం. విమర్శిస్తాం. అన్ని దారుణాలను, దౌర్జన్యాలను మన ఇంట్లో కూర్చుని నిరసిస్తాం. తీర్పులు చెప్పి నేరస్థులను శిక్షిస్తాం. అన్ని గొడవలు మనకే. మనవే. సాంకేతికత అందించిన వరం ఇది మనకు.

*********

ద్వేషించే మేధావులు

మనకి ఆర్ధిక శాస్త్రం ఏమీ తెలియదు. కానీ ప్రభుత్వాన్ని ఆర్ధిక నిర్ణయాల్లో చీల్చి చెండాడేస్తాం.

మనకి విద్య గురించి ఏమీ తెలియదు. కానీ ప్రభుత్వం విద్యా విధానాన్ని చీల్చి చెండాడేస్తాం.

మనకి విదేశాంగ విధానం గురించి ఏమీ తెలియదు. కానీ విదేశాంగ విధానంలో ప్రభుత్వం నిర్ణయాలను చీల్చి చెండాడేస్తాం.

మనకి సంస్కృతి గురించి ఏమీ తెలియదు. కాని ప్రభుత్వ సాంస్కృతిక విధానాన్ని చీల్చి చెండాడేస్తాం.

ఇంతకీ మనం ఎవరం?

రచయితలం. మేధావులం. పత్రికల వారం. ప్రధాన మంత్రి ని ద్వేషించే వారం. మనకి అన్ని హక్కులూ ఉన్నాయి. బాధ్యతలు లేవు. దేశం బాగుపబడం కన్న
మన వ్యక్తిగత ఇష్టాయిష్టాలే ముఖ్యం.

********

ప్రపంచంలో సత్పురుషులు రెండు పరిస్థితుల్లోనే సుఖంగా ఉండగలరు.

ఒకటి సర్వ సంగ పరిత్యాగ్యంలో.

లేదా

రెండవది అమిత ఐశ్వర్యంలో.

********

కొడుకులకు, కూతుళ్ళకు, బామ్మర్దిలకి, పెళ్ళాలకి, అయినోళ్ళకి రాసిచ్చే ఆస్తి భారత ప్రజాస్వామ్యమున
పార్టీ పెట్టుట, నడుపుట. ఓటర్లు ఇందుకై యథా శక్తి సాయం చేస్తారు. పార్టీల కుటుంబ పాలన భారత దేశమున అమలులో ఉన్న ప్రజాస్వామ్యం.

********

Recognition

Many "writers" are getting recognition because of their other backgrounds rather than literary background and merit in creation. The caste, region, religion, community, ideology, gender etc., are interfering in the "estimation" of a literary work. These backgrounds are used both by "writers" and critics. This is marginalising the literary standards.
********

గృహస్థులు, గృహిణులు నేడు మానసికంగా బేలలు అవడం వల్ల స్వాములు, సన్యాసులు, బాబాలు, అమ్మలు, ఆధ్యాత్మిక ప్రవచనకారులు సంసారులను తేలికగా చూస్తున్నారు. ఋజు మార్గంలోనో, అడ్డంగానో సంసారులు సంపాదించే ధనము, ఆస్తిపాస్తులు, సంసారుల వ్యాపకాలు (CA, Doctor, మొదలైన ప్రొఫెషనల్స్ ల వృత్తులను వాడుకోవడం) ఉపయోగించుకుంటూ, సంసారులను అజ్ఞానులుగా, "పాపులు" గా, ఉద్ధరింపబడవలసిన వారిగా చూడడం ఈ "ఆధ్యాత్మిక" వేత్తలకే చెల్లింది.

సంసారంలో వడిదుడుకులు పడినవాడెవడూ సంసారులను తేలికగా చూడడు. ఏ బాదరబందీ లేకుండా రికామీగా బ్రతుకుతూ సంసారుల సాధక బాధకాలు తెలిసీ వారిని తేలికగా చూడడం ఆధ్యాత్మికత కాదు. పొట్ట కూటి కోసం చెప్పే మాటలు.

ఒక్క ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానం కలిగి ఉన్నంత మాత్రాన ఈ వేత్తలు సంసారుల కన్నా గొప్పవారు కాదు.

*********

మాధవ ఉవాచ:
సఖీ! రాధా!

చిదిమి నిన్ను పెట్టుకొనవచ్చును దీపము
అదుముకొని నిన్ను తీర్చుకొనవచ్చును తాపము

రత్నహారములచే నీ శంఖ సదృశ కంఠ సీమల నలంకరించనను
బంగారు గాజులు నీ పసిడి చేతులకు తొడిగినను
పట్టుచీర గట్టి వడ్డాణము పెట్టి నే మురిసిపోయినను
ఈ పై మెరుగులు నీ మేని సహజ సౌందర్యము ముందు
వెల వెల బోవునేమో నని సందియమగుచున్నది ప్రియా!

నీ పై ప్రేమ తప్ప మరే పెన్నిధి లేని పేదవాడను
మనసున మనసు కలిపి నీతో పొందునకై అలమటించుచున్న
చేలికాడను నీ వాడను నీవే నేను సఖీ!

శృంగారముల రస సింగారముల ముంచి తేల్చమని
రస ప్రణయ పాఠములు నేర్ప మని మురిపెముతో
నిను చేర లేదనుటలు కాదనుటలు ఈ జన్మ కింతే యనుటలు
నా హృదయము పై సమ్మెట పోటులు తల పై రోకటి పోటులు రాగమయీ!

శృంగారము నీవు తత్త్వము నేను నేరుపుచుండ
మన మేనులు పరస్పరము అల్లుకొని లీనమై
మమేకమగు క్షణములిప్పుడే రావలె
లేనిచో నేవు నేను ఆనందమునకు దూరమై దూరమగుదుము
సరసము పండవలె ప్రణయము జాలువారవలె మన రస ప్రయాణమున

సఖీ! ప్రియా! నీవును నేనును ఒకటే
రాస లీల మన సయ్యాట; మన జీవితముల జీవమదే
చెలీ! మన ప్రత్యేకానుబంధమున మనమిద్దరమూ
మన మేనుల కలయికలో పెంచుకొవలె ఫలింప చేసుకొవలె

గోపాలుడ నేను గోపికవు నీవు
పురుషుడను నేను ప్రకృతివి నీను
మన సంగతిలో పులకించును
ప్రణయము! రసాస్వాదనము!
ప్రకృతి; పుడమి అంతా!