Nation and Individual; The Travails of Learning; ఏం చదవాలి, ఏం చూడాలి;ముత్యపు చిప్పలు-నత్తగుల్లలు; దైవాధీనం-విధి-అదృష్టము? వారాల అబ్బాయి; మూర్ఖులు

Nation and Individual

In the case of nation and individual, nation is supreme. Individual must respect, love and protect nation. If one is not comfortable with nation, he is free to leave the nation. He can't be a citizen of the nation and blame it too for what it is and for what it stands.

In acquiring knowledge individual is supreme to himself.

**********

The travails for learning

The main problem lies in demanding or thinking that this learning must provide livelihood. Providing livelihood is not the business of learning. This aspect educationalists themselves do not want to project. Politicians have combined job seeking as primary goal of learning through primary, secondary and tertiary levels of providing education. Most parents also mistake and demand that this schooling etc., must provide livelihood. They don't care for learning.
Such realities make education and learning much more unwanted things. Under these circumstances schooling etc., can't provide and serve society genuine learning.

When genuine learning is neither aspired nor provided, as earlier intellectuals, scholars, scientists, philosophers cannot be will not be arriving on the scene. None is ready to exchange livelihood aspirations to genuine learning. Under such circumstances genuine learning neither flourishes nor will provide circumstances for flourishing.

Learning is loved by only a few. Rest of the people do not care for learning. And most of them do not know what is learning and the beauty and ecstasy and thrill of learning.

********

మనం ఏం చదవాలి, ఏం చూడాలి, దేనిని గురించి మాట్లాడాలి, ఇవన్నీ మన చేతిలోని విషయాలు.

ఎవరో బలవంతం చేస్తే చదివినట్లు, టి.వి. ఛానెల్స్, సినిమాలు చూసినట్లు, ఎందుకు మనం మాట్లాడుతున్నాము?

చదివినది, చూసినది పదే పదే తలుచుకొని ఎందుకు బాధ పడుతున్నాము?

సాంకేతికత పెరగడం వల్ల, పెను మార్పులు రావడం వల్ల మన జీవితాల్లోకి ఎన్నో అనవసర విషయాలు చొరబడుతున్నాయి. ఆ చొరబాటును మనమే ఆపుకోవాలి.

తప్పనిసరి తద్దినంలా ఏమీ చెయ్యక్కర లేదు. ఏది చదవాలి, ఏది చూడాలి, దేనిని తెలుసుకోవాలి, దేనిని పట్టించుకోకూడదు ఇవన్నీ మన నిర్ణయాలే. ఆ నిర్ణయాలు జాగ్రత్తగా తీసి కుంటే చాలు.

మన మానసిక శాంతి పోవడానికి మనమే కారణం. మన ప్రవర్తనే కారణం. అది శ్రద్ధగా గమనిచుకోక ప్రపంచాన్ని నిందించడం, విమర్శించడాల వల్ల ఏమీ ప్రయోజనం లేదు.

మన మనసులోకి ఏ సంగతులు వెళ్ళాలి, ఏవి వెళ్ళకూడదు అని అనుకొని, అక్కర్లేని వాటిని వడబొయ్యాలి. మనకి కావలసినది డికాక్షన్.

మనం కళ్ళు మూసుకుంటే పోయేదానికి, ప్రపంచం మారాలి అని తాపత్రయ పడడం, మన హడావుడిని మాత్రమే సూచిస్తుంది. ముఖ్యంగా మూర్ఖ ప్రేలాపనలను, అశాంతి కలిగించే వార్తలను, దృశ్యాలను వినకూడదు, పట్టించుకోకూడదు, చూడకూడదు.

మన ఆత్రం వల్ల ఏదీ మారదు. ఇతరుల మాటలకు, ప్రవర్తనకు మనం కారణం కాదు.

**********

Massacres happened in every "civilized" society, nation!

The massacres happened because of religions, regions, cultures, castes, ideologies. No "civilization" is an exception to this.

***********

ముత్యపు చిప్పలు-నత్తగుల్లలు 

చదువులదేముంది ఎవరైనా చదవొచ్చు;
కాని జ్ఞానం ఎందరికి కలుగుతుంది?

వంట ఎవరైనా చెయ్యొచ్చు
రుచికరంగా ఎందరు చేయగలరు?

సంగీతం ఎవరైనా నేర్చుకోవచ్చు
శ్రావ్య సంగీతం ఎందరు వినిపించగలరు?

ఎన్నికలలో ఎవరైనా పోటీ చెయ్యొచ్చు; డబ్బు విచ్చల విడిగా ఖర్చు పెట్టవట్టవచ్చు
కాని గెలిచేదెందరు? ప్రతినిధులై మంచి చేసేదెందరు?

ఉద్యోగంలో ఎవరైనా చేరవచ్చు
శ్రద్ధగా విధి నిర్వహణలో మగ్నమయ్యేదెందరు?

ప్రేమలో ఎవరైనా పడొచ్చు
ప్రేమికులయ్యేదెందరు?
మనసున మనసు కలసిన స్నేహమెందరిది?

********

దైవాధీనం-విధి-అదృష్టము?

కులాన్ని బట్టి, లింగాన్ని బట్టి, సిద్ధాంత పిపాసను బట్టి కవులను/కవయిత్రులను, రచయితలను, రచయిత్రులను కొలిచే కాలమిది.

ఆ కొలతలో ఇమడని వారు, వారూ సాహితీ స్రష్టలు అయినా వారికి పేరు ప్రఖ్యాతులు రావు. నలుగురికీ తెలియరు.

నిజానికి రచన నాణ్యత విమర్శకుని దృష్టిపై ఆధారపడి ఉంటుంది.

దానంతట దానికి ఏ రచనకూ "అసలు నాణ్యత" అంటూ ఉండదేమో! ఎవరో ఒకరి దృక్పథాన్ని బట్టే దాని బాగోగులు నిర్ణయించ బడతాయి. చర్చించి బడతాయి.

రచనలు అసలు, రచయిత దృక్పథాన్ని బట్టే రాయబడతాయి. కాకి పిల్ల కాకికి ముద్దులా ఎవరి రచనలు వారికి బాగుంటాయి. పాఠకులు, విమర్శకులు రచన వైశిష్ట్యాన్ని బేరీజు వేసే విధం, దాని ఫలితం, రచయిత దృక్పథంతో కలవచ్చు, కలవక పోవచ్చు. ఒక్కోసారి రచయితను అపార్థం చేసుకునే సావకాశమూ ఉంది.

గైడ్ సినిమాను దేవానంద్ తీసిన విధము ఆర్. కె. నారాయణ్ ను ఎంతో నిరుత్సాహానికి, కోపానికి, వ్యథకు గురిచేసింది.

రచన బతికి బట్ట కట్టడానికి, మనిషి జీవితంలో ఎదగడానికి సారూప్యత ఉంది. రచన నాణ్యతని, వ్యక్తి పురోభివృద్ధిని నిర్ణయించేది ఏది అంటే సరైన సమాధానం చెప్పలేం.

గాలి వాటం అనలేము. అదృష్టము అనలేము. గొప్పతనం అనలేము. అంతా ఏదో జరుగుతుంది.
మనం ఏదో అనుకుంటాం. అంతా దైవాధీనం.

*******

వారాల అబ్బాయి

ఓ రోజు ఓ దేవునికి
బుధవారం ఎవరికి?

కాలాతీతుడైన పరమాత్మ
కాలనిర్ణయమునకు అతీతుడా? కాదా?
వారముల ప్రకారము దేవుళ్ళు, దేవతలు
పూజలందుకొందురా?

మనమెప్పుడూ మన ఇష్టాయిష్టాలను
భగవంతునికి ఆపాదించి;

సర్వాంతర్యామిని సకల కాల నిర్ణేతను
వారములలో బంధించు ప్రయత్నము
చేయుట మన ఆర్తియే అర్ధార్ధమే, చపలత్వమే

జిజ్ఞాస సకృత్ మనకు
మూఢ నమ్మకాలు అతి;
దానికి తోడు ఆ నమ్మకములను
పెంచి పోషించే ఛానెల్స్
వాటిలోని ప్రాసంగికులు
వారి పొట్ట పోషణ వారిది

భగవంతుని అంశలను,
రూపములను పంచాంగములైన
తిథి, వార, నక్షత్ర, యోగ, కరణములకు
అనుగుణంగా అర్చించుట సబబే

కాని వారములు భగవంతునకు
నిర్ణయించి దేవదేవుని "వారాల అబ్బాయిగా
మార్చడం అంత అవసరం కాదేమో!?

*********

Many times living the poetry will bring problems, in the moral sphere.

*******

మూర్ఖులు

రామాయణం కల్పితం
నిజంగా జరగలేదు అన్న
నాస్తికులు, హేతువాదులు
రాముని నిందిస్తారు

ఇంతకీ రామాయణం జరిగిందా? లేదా?
రాముడు వ్యక్తా? పాత్రా?
తెలియని మంద మతులు
కోకొల్లలుగా ఉన్న దేశం

మూర్ఖ శిఖామణులకు
పాత్రను నిందించడం
మూర్ఖత్వం అని తెలియదు
అంతా ద్వేషం, విద్వేషం,
ఎందుకో