Fine-arts as career; డబ్బు ఖర్చు చదువురకరకాల జీవనాలు; ప్రకృతి నజరానాలు; అనవసర శ్రమలు; కత్తి గొప్పదా, కలము గొప్పదా?

Fine-arts as career

Livelihood problems are there to take fine-arts as career for the youngsters.

And our present life-styles are not congenial for the youngsters to get hooked.
They are not enthusiastic and are not ready to spend many years in learning and put up
rigid practice hours.

Still many youngsters are taking to fine-arts as career and are both giving joy to us by excellent performances and are continuing the tradition well.

********

డబ్బు ఖర్చు చదువు

"చదువులలోని మర్మమెల్ల చదివితి తండ్రీ"

అన్నాడు ప్రహ్లాదుడు విశ్వాసంతో, ఠీవిగా. ఇంతకూ అతను చదివిన చదువు విష్ణు పారమ్యము. తెలుసుకున్నది నారాయణుని సర్వ వ్యాపకత్వము. శ్రీహరి భక్తజనపరిరక్షణా కౌతుకము, దీక్ష.

దీనిని చదువు అంటే ఈనాడు ఎవరూ ఒప్పుకోరు. ఏదైతే ఉద్యోగాన్ని తెస్తుందో, అది మాత్రమే చదువు అని మనం సిద్ధాంతీకరించేసాము.

చదువు వివేకాన్ని పెంచాలి. వికాసాన్ని కలిగించాలి. మనల్ని మంచి మానవులుగా తయారుచేయాలి.

విజ్ఞత నేర్పాలి. ఇంగితం పెంచాలి. కరుణను హృదయాలంకారముగా చేయాలి. జీవకారుణ్యము
మనిషికి ఆభరణంగా అమర్చాలి.

భాషా, శాస్త్ర పరిచయం కలిగించి వాటిలో నిష్ణాతులను చెయ్యాలి. జ్ఞాన, విజ్ఞాన, పరిజ్ఞానములను కలిగించాలి. కుల, మత, ప్రాంతీయ దురభిమానాలను పక్కకు పెట్టి, తోటి మానవులను ఈ భేదాలకు అతీతంగా, ఆదరించేలా చేయాలి.

అలా చేయని చదువుకై వెంపర్లాడటం డబ్బు ఖర్చు మాత్రమే.

********

రకరకాల జీవనాలు

కాలక్షేపం బఠానీల కోసం కొందరు
కిందా మీదా పడుతూంటే;
నాలుగు వేళ్ళూ నోట్లోకి పోవడానికి
ఎందరో కిందా మీదా పడుతున్నారు

ప్రపంచంలో ముఖ్యావసరాలు తీరక
ఎందరో కష్టపడుతూ సతమతమౌతుంటే
కడుపునిండిన బేరంగా కొందరు కష్టాలు
"కొని తెచ్చుకుని" సతమతమౌతున్నారు

ప్రజలకు సేవ చెయ్యాలని కొందరు తమ ధన మాన ప్రాణాలు కుదువపెడుతూంటే; 

ప్రజలను మోసగించి, తమ ధన మాన ప్రాణాలు పరిరక్షించుకుంటూ అధికారం పొంది 

అక్రమంగా దోస్తున్నారు ఎందరో;

ప్రపంచంలో రకరకాల జీవనాలు;
పరాన్న భుక్కులు కొందరు; పరోపకార
పరాయణులు కొందరు; వింతగా ప్రజలు
మాత్రం పరాన్నభుక్కులకే పెద్దపీట వేస్తారు

గొఱ్ఱె కసాయిని నమ్మినట్లు ఇంకెవరినీ నమ్మదు; 

ఓటర్లు తమని ప్రలోభపెట్టే వారిని నమ్మినట్లు
మరెవరినీ నమ్మరు; అంతా మాయ, భ్రాంతి, భ్రమ

*********

కొన్న అన్నింటికీ మన పరిమిత జ్ఞానంతో రిపేర్ చెయ్యగలమా ఏమి? ఎన్నో ఆధునిక ఉపకరణాలు మన ఇళ్ళల్లోకి వచ్చేస్తున్నాయి. అవి పని చేయనని మొరాయించినపుడు మన ధన, మాన, ప్రాణములు పోయినా సరే, తల తాకట్టు పెట్టైనా సరే వాటి గురించి తెలిసిన జ్ఞాని దగ్గరకు వెళ్ళాల్సిందే!
*****
జ్ఞానము కన్నా సంతృప్తి గొప్పది. ముందు ఈ మాట ఒప్పుకుంటే, దృష్టి మారి, సంతృప్తి, సంతోషం వాటంతట అవే కలుగుతాయి.
********

ప్రకృతి నజరానాలు

మా చిన్నప్పుడు గోదావరికి వరద వచ్చినపుడు (వేగేశ్వరపురం, పశ్చిమగోదావరి, కొవ్వూరు, పోలవరాల మధ్యలో తాళ్ళపూడికి ఇటు పక్క గ్రామం, అటు పక్క ప్రక్కిలంక), ఆ నిండు గోదావరిని, దాని ఉరకలు, ప్రవాహం, నీటి ఉధృతి చూడడానికి వేయికళ్లు చాలేవి కావు. చిన్నతనం (12, 13 ఏళ్ళు) కాబట్టి ఇంతకు మించిన వర్ణన తెలియదు. దూరాన తూర్పు కనుమలు ఎంతో సుందరమైన దృశ్యాన్ని మనో ఫలకంపై ముద్రలు వేసేవి. నిండు గోదారిలో స్నానం చేసేవాళ్ళం కాదు.
గజ ఈతగాళ్లు ఆ ప్రవాహ ఉద్ధృతి లోకి వెళ్ళి దుంగలను తేవడం చూస్తూంటే భయంగా, థ్రిల్లింగ్ గా ఉండేది. అలా నిండు గోదావరిని చూడడం వర్షాకాలంలో మాకు సందడిగా ఉండేది. ఎఱ్ఱని నీరు, దేనినీ లెక్క చేయని ప్రవాహం, ఒడ్లని ఒరుసుకొని ప్రవహిస్తోంటే నయనానందకరంగా ఉండేది. గండి పడుతుందేమోనని భయం. అయినా గోదారొడ్డుకు వెళ్ళి ఆ కమనీయ దృశ్యాన్ని వరద ఉన్నన్ని రోజులూ తప్పని సరిగా సాయంకాలాలు చూసేవాళ్ళం. అదే గోదావరి శీతాకాలంలో ఏటి గట్టుకి దూరంగా, ఎక్కడో దిగువన క్రింద శాంతంగా, నిర్మలోదకంతో ఉండేది. మా ఈతల పాఠాలు అప్పుడు సాగేవి. పెద్ద కుఱ్ఱాళ్ళు
మా లాంటి పిల్లలని లోతుకు తీసికెళ్ళి వదిలేసే వారు.
మేం కొట్టుకు కొట్టుకు ఒడ్డుకు చేరేవాళ్ళం. మధ్యలో మునిగిపోబోతోంటే పెద్ద కుఱ్ఱాళ్ళు వచ్చి ఒడ్డుకు లాగేవారు. అలా నేర్చుకున్నదే మా ఈత. ఇలా ఈత నేర్చుకోవడం చాలా బాగుండేది.

గోదావరి ఒడ్డున నివసించడం ఒక వరం. ప్రకృతి ఇచ్చే నజరానాలు ఎన్నో పుచ్చుకోవచ్చు.
*********

అనవసర శ్రమలు

భగవంతుడన్ని చోటుల కలడని ఎల్లప్పుడూ కలడని తెల్సియు దుర్గమ మార్గముల దూరాభారములు సహించి, ప్రాణములు పణముగా పెట్టి తీర్థయాత్రలు చేయనేల, ప్రాణత్యాగాలు చేయనేల, భక్తులార!

మన ఊరిలోని మన గుడిలోని రాముడో, కృష్ణుడో శివుడో, విష్ణుమూర్తియో, అమ్మవారో, కొలువైయుండ
వారిని భక్తిపూర్వకముగ కొలువక, ఎందుకీ యాతనలు; ఫలమో, పత్రమో, పుష్పమో, తోయమో
మనస్ఫూర్తిగా అర్పించిన సంతసించి కోరికల తీర్చి కాచు మన ఊరి దేవుడుండ ఎందుకీ ఆయాసములు

మనసును మించిన పూజాద్రవ్యము లేదు
ఇష్టదేవతా స్మరణమును మించిన అర్చన లేదు
భగవత్ భజనను మించిన ప్రపత్తి, శరణాగతి లేవు
ఇంత సులువైన భగవదారాధనను ఎక్కడో చేయనేల

హృదయమున గోవిందుని నింపి
మనసే లలితాదేవికి మందిరమును జేసి
భక్తి నిండిన చూపులనే ఉదకముతో భోళా శంకరుని
అభిషేకించి తరించు విధములుండ ఏల ఈ శ్రమలు?

********

మన ఫొటోలకి, రాతలకి, గీతలకి, ఫేస్బుక్ వచ్చాకే గిరాకీ వచ్చింది.
*******

కత్తి గొప్పదా, కలము గొప్పదా? 

ఈ రోజుల్లో ఈ మీమాంస ఎవరికీ అక్కర్లేదు. అశుద్ధమైన నోరు ఎవరికి ఉంటుందో వారే గొప్పవారు. కులగజ్జి ఇంకా గొప్పది.

కుల బలంతో అవాకులు చవాకులు వాగడం అన్నిటికన్నా గొప్ప విషయం. రాజకీయ నాయకులు, మేధావులు, చిన్నా చితకా మనుషులు, మూర్ఖ శిఖామణులు, దరిద్రమైన నోరు కలవారు ఈ కుల బలంతోనే బతుకుతున్నారు. అందరి సున్నితత్వాలకూ ఎసరు పెడుతున్నారు.

నోటికి, రాతకి, మృగానికి, మనిషికి, రాతికి తేడా తెలియడం లేదు.