మరాఠీమూలం:
ఆచార్య అత్రే
తెనుగుసేత:
డా. వారణాసి రామబ్రహ్మం
బిల్లు (కథానిక)
దినేశ్ ఎనిమిదేళ్ళ బాలుడు. వాళ్ళమ్మ
వాడిని “దినూ” అని ఆప్యాయంగా పిలుస్తుంది. దినేశ్ నాన్నగారు డాక్టరు. తండ్రితో
అప్పుడప్పుడు దినేశ్ హాస్పిటల్ కి వెళుతూంటాడు. అక్కడ కూర్చుని అన్నీ
గమనిస్తూంటాడు.
హాస్పిటల్ కి రోజూ ఎందరో రోగులు
వస్తూంటారు. చికిత్సకోసం కొందరు, మందులకోసం కొందరు. “డాక్టరుగారు! కడుపులో చాలా
నొప్పిగా ఉందండి. పరీక్ష చేయండి” అంటారు కొందరు.
ఇంకొకతను వచ్చి “డాక్టరుగారు! మా బిల్లు
ఎంతయిందండి? కాస్త చూసి చెప్పండి” అంటాడు. కుర్చీలో కూర్చున్న దినేశ్ రోగులందరి
మాటలూ వింటూంటాడు. వాడికి అన్నీ అర్థము అవుతున్నాయి. కాని, బిల్లు అంటే ఏమిటో
అర్థము కాలేదు.
“నాన్నగారూ! బిల్లు అంటే ఏమిటి?” అని
తండ్రిని ఒకసారి ప్రశ్నించాడు. అప్పుడాయన తన సొరుగులోంచి ఒక కాగితం తీసి, “ఒరేయ్
చూడు. బిల్లు అంటే ఇది. చదువు” అన్నారు.
దినేశ్ దాన్ని చదివాడు. అక్కడ ఇలా రాసి
ఉంది.
వివరణ రూ.
పై.
రోగ
చికిత్సకు 10-00
రెండుసార్లు
ఇంటికి వచ్చినందుకు 25-00
మందులకు 30-00
మొత్తం 65-00
దినేశ్
చాలాసేపు ఆ బిల్లునే చదువుతూ కూర్చున్నాడు. చదువుతూ నవ్వుకున్నాడు. వాడికేదో ఆలోచన
స్ఫురించంది.
ఇంటికి
వెడుతున్నప్పుడు వాడి మనసునిండా బిల్లు గురించిన ఆలోచనలే.
మరో
ఆలోచనే రావటం లేదు. వాడు ఇలా ఆలోచించాడు. “నాన్నగారు రోగులకి బిల్లు ఇస్తే వాళ్ళు
నాన్నగారికి డబ్బులిస్తారు. అంటే నాన్నగారు వాళ్ళకి చేసిన పనికోసం వాళ్ళు
డబ్బులిస్తున్నారన్న మాట. నేను అమ్మకోసం ఎన్నో పనులు చేస్తూంటాను. కాని అమ్మ నాకు
ఇంతవరకు డబ్బులేమీ ఇవ్వలేదు. అమ్మకివ్వడానికి ఒక బిల్లు తయారు చేస్తేనో? అందువల్ల
డబ్బులొస్తాయి. ఆ డబ్బులతో మరమరాలు అవీ కొనుక్కు తినొచ్చు”. ఇలా ఆలోచిస్తూ తన
గదిలోకి వెళ్ళాడు.
వివరణ రూ. పై.
తోటలోంచి
పువ్వులు కోసి తెచ్చినందుకు
2-00
తమ్ముడికి
రెండు గంటలు పాఠాలు చెప్పినందుకు 5-00
పక్కింటికి
కబురు తీసికెళ్ళినందుకు
9-00
కొట్లోంచి
పంచదార తెచ్చినందుకు 0-50
మొత్తం 9-50
బిల్లు
తయారుచేశాక నెమ్మదిగా అమ్మగదిలోకి వెళ్ళాడు. బిల్లు అక్కడ పెట్టాడు.
మర్నాడు
పొద్దున్న లేవగానే తన బెడ్ పక్కన స్టూలుమీద డబ్బులు, వాటిపక్కన ఒక కాగితం చూసాడు.
డబ్బులు లెక్క పెట్టుకొని జేబులో పెట్టుకున్నాడు. కాగితంలో ఏముందోనని కుతూహలంగా
విప్పిచూశాడు. ఏముంది కాగితంలో? ఒక బిల్లు రాసి ఉంది. అమ్మ దినేశ్ పేరుమీద ఆ
బిల్లు తయారు చేసింది.
వివరణ రూ. పై.
చిన్నప్పటినుంచీ
పెంచినందుకు ఏమీ అక్కరలేదు
ఒంట్లో
బాగోనప్పుడు శుశ్రూష చేసినందుకు ఏమీ అక్కరలేదు
కథలు
చెప్పి మనసుని రంజిపచేసినందుకు ఏమీ అక్కరలేదు
చదువు
చెబుతున్నందుకు ఏమీ అక్కరలేదు
మొత్తం ఏమీ ఇయ్యక్కరలేదు
కాగితం
దినేశ్ చేతులలోంచి కిందికి జారిపోయింది. కళ్ళు కన్నీళ్ళతో నిండి పోయాయి. గొంతు పెగలలేదు.
కంఠం రుధ్ధమయ్యింది. జేబులోని డబ్బులు
చేత్తో పట్టుకొని అమ్మదగ్గరికి పరిగెత్తుకెళ్ళాడు. కళ్ళవెంట నీళ్ళు కారుతుండగా
మౌనంగా తల్లికి డబ్బులిచ్చేసి అమ్మ ఒళ్ళో తల పెట్టుకొని తనివిదీరా ఏడ్చేశాడు.
అమ్మ
దినేశ్ని ప్రీతితో కౌగలించుకొంది. వాడి ముఖాన్ని ముద్దాడి “దినూ! ఇదేరా నీ
బిల్లుకి కట్టే డబ్బు. మరేదీ కాదు.” అంది.
adbhutaH~
ReplyDelete