మౌనము వహించిన మనసే, ఆత్మ లేక బ్రహ్మము; ఉద్యోగం-చదువు; Subtlety

మౌనము వహించిన మనసే, ఆత్మ లేక బ్రహ్మము

మౌనము అయస్కాంత క్షేత్రము వంటిది. మన మనసులనే ఇనుప సూచికలను అలవోకగా ఆకర్షించి మనల ప్రశాంత చిత్తులను చేస్తుంది. కాశ్మీరీ తత్త్వవేత్త, శైవ సిద్ధాంత కర్త, విద్వాంసుడు, ఎన్నో శాస్త్రములను తన రచనలతో, వ్యాఖ్యానములతో సుసంపన్నం చేసిన అభినవగుప్తుడు శాంత రసాన్ని ప్రతిపాదించాడు. ఆయన కాలంలో అప్పటి ఆయన సమకాలికులు ఆ ప్రతిపాదనను విమర్శించారు. ఒప్పుకోలేదు. కాని శాంత రసము మహరాణిలా నవ రసాలను ఏలుతోంది.

మనసు రకరకముల ఉద్వేగములను చెందడం రసస్థితిని పొందడం, రసాన్ని అనుభవించడం అంటారు. శాంతరస స్థితిలో మవసు నిండుకొని ఉంటుంది. ఏ ఉద్వేగము చెందక విరమణము పొంది ఉంటుంది. సకల మానసిక కార్యకలాపములనుంచి విరమింపబడి ఉంటుంది. మానసిక కార్యకలాపములనుంచి విరమింపబడి, నిర్మలమైన మనసునే ఆత్మ లేక బ్రహ్మము అంటారు. దీనినే ఉపనిషత్తులు ప్రజ్ఞానస్థితి అన్నాయి. ఆత్మారామ స్థితి అన్నా, రామబ్రహ్మ స్థితి అన్నా ఇదే. 

ఇప్పుడు మనసు మౌనం వహించి ఉంటుంది. దీనినే‌ మోక్షస్థితి లేక నిర్వాణ స్థితి లేక ముక్త, ముక్తి స్థితి అంటారు. స్వస్థితినందిన మనసే రామము. ఆనందము, శాంతి, మౌనము అది కలిగించే అనుభవములు.

శుద్ధ జ్ఞాన స్థితి, శుద్ధాహం స్థితి ఇదే. జ్ఞానుల అంతరంగ స్థితి ఇదే. మౌనము శ్రావ్య నిశ్శబ్ద గానము. ప్రణవ మూలము ఇదే. అటువంటి స్థితి కల మహర్షుల వైపు మన మనసు సహజంగా ఆకర్షింపబడి మౌనములోని ప్రశాంతతను మన అనుభవంగా చేేస్తుంది. ఇలా మన మనసు ఎవరి సన్నిధిలో ఏ ఉద్వేగము చెందక ప్రశాంతంగా ఉంటుందో వారి సన్నిధిని మనం కోరుకుంటాము. ఆ స్థితిని మనకు మన ఇష్టదైవం కలిగించవచ్చు. జీవించి ఉన్న‌ లేదా బ్రాహ్మీభూతులైన మానుష గురువులు కలిగించవచ్చు. లేదా మనకు మనమే (స్ఫురణ, స్ఫూర్తిల) సాయంతో కలిగించుకోవచ్చు.

ఈశ్వరో గురుః ఆత్మ ఇతి మూర్తి భేద విభాగినే‌
వ్యోమవత్ వ్యాప్య దేహాయ (దేశాయ) దక్షిణామూర్తయే
నమః.

మౌనము నొందిన మనసే ఆత్మ, బ్రహ్మము.

అహం బ్రహ్మాస్మి!
అయమ్ ఆత్మా బ్రహ్మా!
ప్రజ్ఞానం బ్రహ్మా!
తత్త్వమసి!
ఆనందో బ్రహ్మ!
రసోవై సః!
సర్వం ఖలు ఇదం బ్రహ్మా!

ఈ మాటనే చెబుతాయి.

సత్యం జ్ఞానమ్ అనంతం బ్రహ్మా!

సమస్త సన్మంగళాని భవంతు!
శుభం భూయాత్!
శ్రీరస్తు!
శుభమస్తు!
అవిఘ్నమస్తు!
****************
 

ఉద్యోగం-చదువు

ఉద్యోగం కోసం చదువు కాదు అని అనుకున్నప్పుడు మాత్రమే విద్యా ప్రమాణాలు చక్కబడతాయి. ఉద్యోగపు చదువు, academics ఒకటి కాదు.

 

ఈ విషయంలో clarity లేకపోవడం వల్లే విద్యా ప్రమాణాలు సన్నగిల్లాయి, ఉద్యోగాలూ రావడం లేదు.

జ్ఞానానికి అందుకే భారతీయులనుంచి ప్రముఖమైన contributions రావడం లేదు. జ్ఞాన సముపార్జన, పాండిత్య ప్రకర్ష‌ వేరు; ఉద్యోగానికి (సంపాదనకు) నేర్చుకోవలసిన కౌశలములు వేరు.

 

ఈ స్పష్టత విద్యావిధానములో రాని నాడు, లేని నాడు జ్ఞాన సముపార్జనము ఉండదు, సంపాదనకు వీలైన కాగితపు ముక్కలు లభించవు. విద్య వేరు. ఉద్యోగ కౌశలములు వేరు.

ప్రాధాన్యాలు మారాలి. ఇన్ని వేల సంవత్సరాలలో మానవ జీవనంలో, జీవితంలో ఎన్ని మార్పులు చోటుచేసుకోలేదు? విద్యావిధానములో మార్పు రాక జ్ఞానము, పాండిత్యము, వైజ్ఞానిక పరిశోధనలు వెలగవు. విద్యకు జ్ఞానసముపార్జనమే పరమార్ధము. పండితులని, జ్ఞానులని ఇది వరకు సంఘం పోషించేది. మిగిలిన వారందరు తమ తమ కౌశలములతో జీవిక ఏర్పరచుకునే వారు. అందరికీ సాఫ్ట్ వేర్ మాత్రమే ఉద్యోగాలను ఈయలేదు. ఆలోచనలలో, స్ఫూర్తిలో మార్పు రావాలి. 

అది ఏమిటి అనేది ఆ యా కుటుంబాలు తమ ఆర్ధిక పరిస్థితిని బట్టి నిర్ణయించుకోవాలి. వారికై ఇతరులు నిర్ణయించి పెట్టలేరు. ఇది చాలా సున్నితమైన కాని ముఖ్యమైన విషయము. వైట్ కాలర్ జాబ్ ల , ప్రభుత్వ ఉదోగాల కాలం చెల్లింది. ఇది గమనించడం అవసరం. గుడ్డిగా ఈ పనికి రాని చదువుకై వేలు, లక్షలు గుమ్మరించడం ఎంతవరకు సబబో, అవసరమో; భరించగలమో లేదో ఎవరికి వారు నిర్ణయించుకోవాలి. అలా చేయలేనప్పుడు ప్రవాహంలో కొట్టుకుపోవడం మినహా ఏ ప్రయోజనము కలగదు.
**********
Subtlety in humor, sensitivity and sensibility

Subtlety in humor, sensitivity in expression, sensibility in behavior, sense of belonging in bonds are sorely missing in current societal fineness and niceties. Overall, in society; culture, sophistication, civility and fondness for fellow human beings have vanished detrimental to human and humane definitions.