మన అవసరములు;కవులు-రాతలు; మనుషుల చూసి పొగడ్తలు; ప్రపంచం, జగత్, జగతీ, విశ్వం

మన అవసరములు

జడ వేసికొని పూలు‌పెట్టుకోవడం ఒకప్పటి సంగతి
మా జుట్టు మా ఇష్టం మీకెందుకు మధ్యలో, నస అని
ఇప్పుడు; వ్యక్తిగత భావములు వీలులు‌ సంప్రదాయమును 
అటకెక్కించును; వేషభాషలు వ్యక్తుల ఇష్టాయిష్టములు

ఇతరుల ప్రమేయము అనవసరము; ఇంతికైన ముద్దబంతికైన
లక్షణముగ ఉండుట, ఆధునికత షష్టాష్టకములు; మౌనముగ
వీక్షించుట బుద్ధిమంతుల లక్షణము; మన కళ్ళకు అందముగా
కనబడుటకు అతివలు లేరు; వారికై‌ జీవించుటకే వారున్నారు

ఎవరెలా దుస్తులు ధరించిననూ ఎటుల తయారైననూ మంచి మనుషులైన
చాలు; మగ అయిన ఆడ అయిన; శాంతి సౌఖ్యములే మనందరకూ అవసరములు

***********

కవులు-రాతలు

కవితలు కల్పనలు, కవ్వించే రచనలు
కవులు స్వాప్నికులు, రవి కాంచనిచో
కాంతురు; అబద్ధములాడువారా యన్నట్లు
వర్ణనములు చేయుదురు; ఆడువారి మోము

పూర్ణ సుధాకర బింబమందురు; అధరములు
దొండపండందురు; చేతులు తామర తూడులు
ఊరువులు రంభాస్తంభములందురు; కన్నులు
చేపలు, నడుము ఆకాశము, పలుకులు తీయని

మరందములందురు; ఇవన్నియు కల్పనలు కావా?
నడకలు హంసలు నడకల మించునందురు; 

ఈ కాలమున ఇటువంటి వర్ణనలు ఇంప్రోపర్ మేల్
ఛావనిజమ్ అందురు; he is improperly

Talking about me అందురు; మారిన ప్రపంచమున మారని వారు చాదస్తపు కవులు;
ఏది రమ్యత, ఏది రమణీ యత తెలియని జగమున
వసించుచున్న ప్రకృతీ ప్రియులు కవన నిర్మాతలు

***********

మనుషుల చూసి పొగడ్తలు

మనుషుల చూసి పొగడ్తలు
కవితలు రచనలు చదివి కాక

పేరు చూసి మాటలు
అవగాహన అయ్యి కాక

పెద్దల గురించి మాటాడుచు
తమ గొప్పలు చూపించు వారు

వెళ్ళిపోయిన వ్యక్తుల పై అమితాసక్తి
బ్రతికి ఉన్న మేధావులపై నిరసన

జ్ఞానమున కాదు, కొందరు గొప్పవారిపై
మాట్లాడిన చాలు, తమ ఆభిజాత్యము
ఇంతకింత పెరుగుననుకొను ప్రజలు
మేటి సాహిత్యమును కనలేరు ఆస్వాదించలేరు

***********

 ప్రపంచం, జగత్, జగతీ, విశ్వం 

ప్రపంచం, జగత్, జగతీ, విశ్వం పదాలు మనం ప్రస్తుతం అనుకుంటున్నట్టుగా బయటి భౌతిక ప్రపంచం అర్థం లో ఉపనిషత్తులు వాడలేదు.

ఈ బయటి భౌతిక ప్రపంచం యొక్క లోపల మస్తిష్కంలో ఏర్పడ్డ ముద్రలు అనే అర్థంలో వాడాయి.

జ్ఞానేంద్రియములు, మనసు ద్వారా మనం బయటి ప్రపంచంతో అనుసంధానించబడి ఆయా వస్తువులను గ్రహిస్తాము. ఈ వస్తువులను తన్మాత్రలు అంటారు ఆత్మజ్ఞాన పరిభాషలో.

లోపల ముద్రలుగా ఏర్పడ్డ ఈ భౌతిక ప్రపంచాన్ని మనసే గ్రహించి భావములు గా వెలికి తెస్తుంది. ఈ భావముల వరుసయే జగత్ లేదా జగతీ. విశ్వం అన్నా ఇదే.

మనసు, ఇతర అంతఃకరణములు సుషుప్తి, జాగ్రత్ సుషుప్తి దశలలో ఆత్మలో లీనం అయి ఉంటాయి. అప్పుడు ప్రళయం ఏర్పడింది అంటారు. నిర్మల మానసిక స్థితిని ప్రళయ స్థితి అనీ అంటారు. మనసు ఇతర అంతఃకరణములు బహిర్ముఖ, అంతర్ముఖ దృష్టులను విడనాడి బ్రహ్మము లో లీనమై విరమింప బడి ఉంటాయి. అప్పుడు మనం ఆత్మ దృష్టిని కలిగి ఉంటాము. మానసిక దశలు లుప్తమై ఉంటాయి. అప్పుడు మనం విశ్రాంత దృష్టిని కలిగి ఉంటాము.

భగవత్ సంబంధంగా వ్యాఖ్యానించే వారు ఈ దృశ్య అదృశ్యానికి వేరే వేరే అర్థాలు కల్పించి మనల్ని రమ్యలోకాలలో విహరింపజేస్తారు. ఈ భౌతిక ప్రపంచం జలములో లీనమై అంతా ములిగి పోయి పరమాత్మ (మహా విష్ణువు శేషశాయియై) మిగిలి ఉండే సమయాన్ని ప్రళయం అంటారు. తరువాత పునః సృష్టి ఇదంతా చెబుతారు.

మనసుకు, అంతఃకరణములకు రెండే దశలు. సృష్టి, నిద్ర. సృష్టి సమయంలో మానసిక కార్యకలాపాలు జరుగుతాయి. నిద్ర సమయంలో విరమింపబడి ఉంటాయి. ఇదీ ఉపనిషదవగాహన. మిగతావన్నీ రమ్య, రమణీయ కల్పనలు. స్వప్న మానసిక దశలో మాత్రమే ఈ కల్పనలు కనిపిస్తాయి. మెళకువ లో ఉండేది నిజం మాత్రమే. ఆ నిజం గుణ రహితమైన నిర్గుణ పరబ్రహ్మము. పరమాత్మ. రామబ్రహ్మము.