Indian Parliament; మంచి మాటలు; సఖ్యమే శ్రీ రామ రక్ష; Mental Illness; అమ్మమ్మలు-మామ్మలు; కాషాయం; సాహితీ పఠనం

Indian Parliament

In India, parliament functions or not it doesn't matter much. Washing out of entire sessions has become a norm. Every political party is a culprit in parliament's dis-, or mal-functioning.

Parliament is to act and bring in laws. But okaying budget some how and irresponsibly make parliament irrelevant and unnecessary is the fine tuning done to the Indian democracy by its law makers.

Every party is brazenly playing caste, religion, region, sub-nationality cards with impunity risking the disintegration of the nation. No political party or politician works for all citizens. They shamelessly declare that they work for this caste only, that community only, this religion only, that region only, this outdated ideology only, that ages old sub-nationslity only to the detriment of interests of nation and its citizens and get away unharmed playing havoc to the idea and existence of Indian nation.

The citizens are as divided and are unable to do any thing to the destruction of the fabric of Indian nation is still deplorable.

*******

Celebrities get money or media makes them make money in whatever situation the celebrities are. They can make money when they act, pose in advertisements, hold TV programs, do charity, fall in love, break up, marry, divorce, go to jail or any activity. Media and we are the Kalpavrukshams and or Kamadhenus!

*******

నాలుగేళ్ళు ఒక పార్టీతో అంటకాగి, ఆ పార్టీని, పార్టీ నాయకుల్ని మెచ్చుకున్న తీరులో మెచ్చుకోకుండా ఎన్నో రకాలుగా మెచ్చుకొని, రాసుకు పూసుకు తిరిగి; ఇంత బతుకూ బతికి ఇంటి వెనకాల చచ్చినట్టు, ప్రతి పక్షం వేసిన ఎత్తుకు చిత్తై, ఇంతటి చాణక్యుడు పాలుపోక, తోచీ తోచనమ్మ తోడికోడలు పుట్టింటికి వెళ్ళినట్లు కాబినెట్ నుంచి బయటకు వచ్చి రావడంతోనే తిట్లు లంగించుకొని రసాభాస చేసికొని, నిప్పుతొక్కిన కోతిలా గంతులేస్తే రాజకీయాల్లో కుదరదు. రాజకీయాలే అయినా ఒక రకమైన నిబద్ధత కావాలి. ప్రతి దానికి ఒక పద్ధతి ఉంటుంది.

నాలుగేళ్ళు ప్రజల్ని మభ్యపెట్టి, ఏమార్చి, ఇష్టం వచ్చినట్లు పరిపాలించు కొని; తన అసమర్థత కాచుకోవడంకోసం ఇప్పుడు ఇల్లెక్కి, కోడై కూసినా ప్రయోజనం ఉండదు.

తను నాలుగేళ్ళు అంటకాగిన పార్టీ మీద, నాయకుల మీదా విషం కక్కినా అంత ప్రయోజనం ఉండదు. ఇంత వరకు ముఖ్యమంత్రి పీఠం ఎక్కని, సంఖ్యాబలం కల ఒక కులాన్ని భారతీయ జనతా పార్టీ కూడదీసుకో గలిగితే; డబ్బు దస్కం, వ్యాపారాలు, వ్యవహారాల్లో, సంఖ్యాబలం తక్కువ ఉన్నా సింహభాగం ఆక్రమించకున్న కులాలు ఏమీ చేయలేవు. ఎన్నికల్లో ఓడిపోవడం తప్ప. ఇప్పుడు ఆత్మ గౌరవం లాంటి పదాల అర్థం తెలిసిన ఓటర్లు తమ చిత్తానుసారంగా ఓట్లు వేస్తారు.

అప్పుడు ఈ ఆత్మగౌరవాలు, అసమర్థత కలవ్వు.

విషం చిమ్మడం వల్ల ఏ రాజకీయ పార్టీ బాగుపడదు.
ప్రజల జీవన శైలిని బాగు చేయలేదు.

******

మనసుకు కలిగే గాయాలకు లేవు మందులు
మనసున మనసు కలిపిన వారి ఊసులు తప్ప

*******

But high court may grant bail for legal reasons. But this type of persons do not know an entity called "repentance". Times are suitable for such offenders with impunity, of law. Power and money rewrite law and justice. That is why many offenders are outside on bail and will be on bail for life and are never punished. That is why people in power and celebrities are careless and full of disregard for life of animal or human or laws of the land on economic and financial matters.

*******

మంచి మాటలు. అనుభవపు తేటలు. జ్ఞానపు ఊటలు. లోకపు రీతికి ఏళ్ళ అద్దపు ప్రతిఫలనములు.

మాట వినడానికి కూడా నేర్పు కావాలి. ఉపయోగం గుర్తించగలగాలి. మన హక్కుల గురించి కాక మన బాధ్యతల గురించి చెప్పే వాళ్ళ మాటలు వినే ఓపిక అలవరుచుకోవాలి.

వినే మాటలు చెప్పాలి అంటే కుదరదు. అనుభవజ్ఞులైన వారు చెప్పిన మాటలు పథ్యంలా ఇష్టంగా లేకపోయినా ఎంతో ఉపయోగిస్తాయి. 
మన ఇష్టం వేరు. మన కష్టం వేరు. ఇష్టం లేకున్నా, కష్టమైనా జీవితాన్ని చక్కబరచే, చక్కగా ఉంచే మాటలు శిరోధార్యములు.

********

అందరం సమాజ హితం చెప్పేవారమే!
అందరం మానవ సేవయే మాధవ సేవ అనే వాళ్ళమే

కానీ, ఒకరమంటే ఒకరికి పడదు;
ప్రతి చిన్న విషయంలోనూ విభేదాలే

ఈ అస్తవ్యస్త ధోరణితో మనం మన
సుఖసంతోషాలను కాపాడుకోగలమా?

ఎవరు ఎవరిని హింసించినను
అది అగ్గియై అందరను కాల్చును

ఎవరు ఎవరిని దోచినను కష్టములు
అందరికీ సమానంగా అందించబడును

ఎవరు ఎవరిని మోసం చేసినను
అందరమూ మోసపోయెదము

సఖ్యమే శ్రీ రామ రక్ష
శత్రుత్వమే పెద్ద శిక్ష

*********

Mental Illness

Mental illness is certain to devour us when we refuse to love and be loved. Loving begets love. Love is breath of life; balm to many heart aches. When people refuse to love and hence be loved by family members; who refuse to have family members, are sure to suffer from psychological problems, illnesses even though they earn millions and billions.

Where the people who earn mere lakhs stand in this? Their negligence and dislike for fellow humans will cost them dearly.

******

అమ్మమ్మలు-మామ్మలు

అమ్మా! నీకు వయసైపోతోందే! అలిసిపోయావు! విశ్రాంతి తీసుకోవే అనే కూతురు లేదు
అత్తయ్యగారు మీరు కూర్చోండి నేను చేస్తాననే కోడలు లేదు
ఎందుకంటే కూతురూ, కోడలూ తమ తమ ఉద్యోగాలతో బిజీ!
అరవయ్యొచ్చినా, ఒళ్ళు సహకరించక పోయినా
మా తరం ఆడవాళ్ళకు రిటైర్మెంట్ లేదు

కూతురు పిల్లలకో, కోడలు పిల్లలకో మనుమలు మనమరాళ్ళు అనుకుంటా అంతటి చాకిరిని మళ్ళీ చేయాల్సి రావడంతో ఊపిరి పీల్చు కోవడానికి ఖాళీ
లేని, అనడానికి వీలు లేని, మానవ హక్కులు లేని
అమ్మమ్మలు, మామ్మలు వీరు; అన్ని హక్కుల సంఘాల వారు ఎవరూ పట్టించుకోని సమానత్వం లేని

మహిళలు వీరు; నా బొందో అనుకుంటూ
బొందిలో ప్రాణం ఉన్నంత వరకు పని చేసే శ్రమజీవులు

ఇంత చేసిపెట్టే మనవారైన వీరికి
ఏమిటి మనం ఇచ్చే బహుమతి?
వృద్ధాశ్రమ వసతి!!!

*******

కాషాయం మనుషులను మార్చదు మనసులనూ మార్చదు; తెల్లని వస్త్రములు, నెత్తిపై టోపీలు మతగురువులని సూచిస్తాయి అంతే, హృదయ
స్వచ్ఛతను కాదు; మతపాఠశాలలు, మతం పేరుతో
యుద్ధాలు ఒకవిధమైన రజో గుణాన్ని పెంచుతాయి,
తమో ప్రకృతిని పంచుతాయి తప్ప శాంతి, సౌమ్యత, సామరస్యాలను కాదు; ధరించిన దుస్తులు మతాన్ని
తెలియజేస్తాయి, మానవత్వాన్ని, దైవత్వాన్ని కాదు

*****

తమ తమ మతాలను శ్రద్ధతో అనుసరించే వారికన్నా తమ తమ మతాల గొప్పతనాన్ని ఊదరగొట్టే మనుషులే ఎక్కువ. అందుకనే మతాలకు చెడ్డపేరు వస్తుంది.

మతం, కుల, ప్రాంత సామరస్యం ఏ సంఘానికైనా
ఊపిరి. ఆ సామరస్యం దెబ్బ తింటే తమ తమ మతాలు, కులాలు, ప్రాంతాలు వారిని రక్షించలేవు.

మతాలు, కులాలు, భాషలు, ప్రాంతాలు, ఈ విభజన సాంఘిక పరిణామ ఫలితం. గతాన్ని తిట్టుకుంటూ కోర్చోవడం కన్నా సామరస్యం కోసం పాటుపబడడం
సంఘానికి అవసరం.

దీనిని నిర్లక్ష్యం చేయడం రివాజయింది. మేధావులు, విద్వాంసులు, పండితులు, తత్త్వవేత్తలు ఈ దుష్పరిణామాన్ని అరికట్టలేకపోతున్నారు. ఇది సంఘానికి చాలా నష్టం. సంఘ క్షేమానికి గొడ్డలి పెట్టు.

మతాలు, భాషలు, కులాలు, ప్రాంతాలు కలిగించే భేద భావములను మనసులోంచి తీసి, వాటికి అతీతంగా వ్యవహరించగలిగితే అవి ఉన్నా ఏమీ నష్టం చేయలేవు.

*******

సాహితీ పఠనం

ఇంచు మించు ఇరవై ఏళ్ల క్రితం వరకు, ఏదన్నా చదవాలంటే, ఏదైనా అచ్చువేసిన దాన్ని, లేదా పుస్తకాన్ని ఆశ్రయించడం తప్పని సరి అయ్యేది. వార్తాపత్రికలు, వారపత్రికలు, పక్ష, మాస పత్రికలు, పుస్తకాలు, పఠనా, సాహితీ పిపాసలను తీర్చేవి.

అంతర్జాలం వచ్చేక ఈ అవకాశం వటుడింతై, అంతై అన్నట్లు పెరిగిపోయింది. కవులకు, రచయితలకు, వ్యాస రచయితలకు పాఠకులు, పాఠకులకు రచనలు ఇబ్బడి ముబ్బడిగా దొరుకుతున్నాయి.

ఇలా రచయితలు, రచనలు కోకొల్లలు అవడం డిమాండ్ కన్న, సప్లై ఎక్కువైన వాతావరణం నెలకొంది. గీటుగీసి ఇది మేలిమి బంగారం, ఇది సత్తు అని తేల్చే సత్తా కలవారు బాగా అరుదైపోయారు.

దీనికి ఒక కారణం, సాహితీ స్రష్టలు, విమర్శకులు, పాఠకులు వివిధ వర్గాలుగా విడిపోవడం. ఈ విడిపోవడాల వల్ల, ఏది గింజ, ఏది పొల్లు నిర్ణయించడం వర్గాల వర్గీకరణ మీద ఆధారపడుతోంది. సర్వ జన శ్రేయస్సును కోరుకునే రచనలు, రచయితలు లేకుండా పోతున్నారు.

సాహితీ పఠనం వర్గాలకు అనుగుణంగా, వర్గాల వారీగా సాగడం, సాహిత్యాన్ని వర్గ సాహిత్యంగా విడదీసి పొగడడం, దునుమానడం ఒక అప్రియమైన, అసాంఘిక వ్యవహారంగా తయారైంది. భాషను, స్రష్టలను యాసను బట్టి, ప్రాంతాన్ని బట్టి, కులాన్ని బట్టి పొగడడం, లేదా తెగడడం ఎక్కువైపోయింది. వస్తువు, సాహితీ మధురిమలు, సొబగులు, అలంకారాలు, శబ్ద, భావ పరిపుష్టి, పరిణితి, ప్రేమ, ప్రణయం, తత్త్వం, భక్తి, భగవంతుడు, ఇలాంటివి అస్సలు గణింపబడడం లేదు. గుర్తింపు కు నోచుకోవడం లేదు.

ఎంతసేపూ వర్గబాధలు, వాద ప్రియత్వం, ఊహలలో ద్వేషం, విద్వేషం రంగరించి తిట్టడం, తప్పు పట్టడం ఊపులో ఉంది. అది మాత్రమే సాహిత్యం అనే మూర్ఖత్వాలు పెరిగి పోయాయి. సామరస్యం అటకెక్కింది.

సౌమ్య వాదము ఎవరికీ పట్టడం లేదు.

*******

Human life is like a river; in the beginning as a small spring, takes course joined by streams and rivulets, goes through hills, falls, passes between hills in valleys, in plains, when "obstructions (dams)" constructed becomes useful for irrigation and produces power and slowly meanders to merge in the sea at the end of the course. Life is a course of river.