Indian Intellectual Scene; ప్రపంచ తెలుగు మహాసభలు; ముక్తిని కలిగించు ఆస్వాదనము; మేధావులు - ఆత్మీయులు ; భారతరత్న

Indian intellectual scene

It is peculiar to India that a person is labeled an intellectual or a rationalist or a thinker or anything of that sort not when he/she stands for something but stands against something which he/hates. This is a negative estimation and calculation.

A person is useful when one tells us what his expressions on things and events are and actions suggested, but what is not good. He can condemn what is not good to society according to him but can't stop there. He has to express positively too.

But in India we have a group of intellectuals and thinkers who always find fault with this or that but never utter what the alternative is.

You can destroy an old bridge after you constructed a replacement. But merely destroying makes things hayward and only confusion and inconvenience results in.

This simple commonsensical thought is missing from the thinking of the self-proclaimed and self-aggrandizing intellectuals, scholars, writers, ideologists and like non-conforming individuals better provide an alternative and then criticize ancient Indian ethos and tradition.

It will make them responsible. And they can strive to implement and spread their teachings. Else it will be a futile quarrel.

********

Music and poetry are like twins. They make both the composer and listener blissful.

********

House-wife - Home-maker is the best, the noblest and the most useful professional in the world

********

Loving is cessation of self-consciousness, identity and person. So love too is freedom from "self'. 

*******

Cults

Cults themselves are not spiritual ultimate. They are primary as primary education and are starting points. They are not end in themselves. We need or need not start in a cult but must not remain bound to that. We must enlighten and enlarge our horizon of spirituality. Great seers never expected or expect us to confine to their sayings and expressions and be mere parrots. Spirituality is liberty and freedom not slavery to thought, experience, cult or person. Transcending all these and knowledge therein and de-learning of what all we learnt is essential for spiritual awakening and peace, silence and bliss to be experiences then and thereafter incessantly; this facilitates to perform our ordained duties efficiently and calmly.

********

ప్రపంచ తెలుగు మహాసభలు 

ప్రపంచ తెలుగు మహాసభలో
ప్రపంచ తెలంగాణా తెలుగు మహాసభలో
హడావుడి హడావుడిగా ఉంది
భాగ్యనగరంలో; భావముల సదస్సులో
పుంభావ, వనితాభవ సృష్టుల నాట్యం
ఎందరికో లభించిందా సావకాశం

అస్తమానూ జరుగుతాయి సాహితీ
సంస్కృతీ సృష్టులు; ఇలాంటప్పుడు
గుదిచేసి సంస్కృతీ మాలలల్లుతారు
ఆ గుబాళింపులకు మది పరవశిస్తుంది

తెలుగు మహాసభలు సగం
దేశంలో సగర్వంగా జరుపబడుతున్నాయి
శుభప్రదం జయప్రదంగా జరుగుగాక!
సంస్కృతీ ప్రియులందరిదీ ఈ పండుగ

*********

ముక్తిని కలిగించు ఆస్వాదనము

ఎందరో మహానుభావులు అందరికీ వందనములు - కీర్తన సంగీత పరంగా, సాహిత్య పరంగా ఎంతో గొప్ప కీర్తన.

గొప్ప సంగీతజ్ఞుడు, తపస్వి, పండితుడు, భక్తుడు, తత్త్వజ్ఞుడు మాత్రమే వెలయించగలిగిన కృతి.

నాకు సంగీత పరిజ్ఞానం లేదు. కాని విద్వత్తు గల సంగీతజ్ఞులు ఈ కీర్తన పాడినప్పుడు ఎంతో రసానందాన్ని అనుభవిస్తాను. విన్నప్పుడల్లా అలౌకిక పరమానందం పొందుతాను.

అలౌకిక ఆనందంలో వ్యక్తిగా నేను ఉండను. నన్ను మరచిన స్థితే ఆ అలౌకిక స్థితి. ఇలా నిర్మల మానసిక స్థితిని అనుభవిపజేసే "ఎందరో మహానుభావులు అందరికీ వందనములు" నన్ను పరవశింపజేసే
సంగీత, సాహిత్య సృష్టి.

సాహిత్యం గురించి ఎంత చెప్పినా తనివి తీరదు.

మానసవర సంచారము నిలిపి

మానసవర సంచారము సలిపి

అని రెండు పాఠములు ఉన్నాయి. త్యాగరాజస్వామి రాసినది ఏదో తెలియదు కాని, రెండూ ఆయన తత్త్వానికి, విద్వత్తుకు సరిపోతాయి.

మానసవర సంచారము సలిపి - అంటే సగుణము.
మానసవర సంచారము నిలిపి - అంటే నిర్గుణము.

మూర్తిని బాగుగ పొడగనడం మనకు అనుభవం అవుతుంది. మాత్రా ఛందస్సు పరంగా నిలిపి, సలిపి - సమానమే. తాత్పర్యం ఒకటే. విధానమే వేరు, వేరు. గమ్యం ఒకటే.

మనకూ రసాస్వాదన చేయగల హృదయం, భక్తి, ప్రపత్తులు ఉంటే ఈ కీర్తనా శ్రవణము మోక్షప్రదమే.

********

మేధావులు - ఆత్మీయులు 

ఈ ప్రపంచంలో మేధావులు చాలా మందే ఉన్నారు.
అవసరాన్ని మించి వారి సంఖ్య ఉంది. డిమాండ్ కన్న సప్లై ఎక్కువగా ఉంది.

మనసు క్రుంగినపుడు అక్కున చేర్చుకుని ఉపశమనం కలిగించే ఆత్మీయులు అరుదై పోతున్నారు.

అందరూ, ఎలా ఉండాలో, ఎలా ఉండకూడదో, వాళ్ళ బుద్ధికి తోచింది చెప్పేవాళ్ళే.

కాని క్రుంగిన మనసుని పైకెత్తడం చేతనైన వారు తక్కువ. మనకు కావలసినది మనల్ని ఆప్యాయంగా పలకరించి ఆత్మీయత పంచేవారు. ఇలా జరగాలంటే మనమూ ఆత్మీయత పంచగలగాలి.

ఆత్మీయత అందితే ధనవంతులం కాకపోయినా మధ్యతరగతి కుటుంబాలకు జీవితంలో స్థిమితానికి లోటు ఉండదు.

కుటుంబ జీవితాలపై శ్రద్ధ తగ్గుతున్న ఈ వేళ ఈ విషయం మధ్యతరగతి వారు గుర్తించాలి.

************
ఆధ్యాత్మికత, ఆధ్యాత్మిక గురువులు 

ఆధ్యాత్మికత, ఆధ్యాత్మిక గురువులు ఇంతలా "పెరిగి పోయిన" ఈ వేళ, మంత్రాల కన్నా తుప్పర్లు ఎక్కువైనట్టు, సాధన కన్నా షోకులు ఎక్కువయ్యాయి.

ఫలానా గురువు గొప్పదనం గురించి మాట్లాడేవారే తప్ప ఆయన చెప్పిన మార్గాన్ని అనుసరించే వారు తక్కువై పోతున్నారు. ఇతరుల ముందు గొప్ప కోసమే ఆధ్యాత్మికత అన్నట్టు తయారైంది.

బయటి వాళ్ళకి ఏమిటి ఈ భక్తుల ఆర్భాటాలు, ఆడంబరాలు అనిపిస్తుంది.

మౌనంగా మన ఆధ్యాత్మిక మార్గంలో మన పయనించాలి తప్ప ఇతరులను "మన గురువుద్వారా" (మన ద్వారా) ఉద్ధరించాలి అనుకోవడం పసితనం. అమాయకత్వం, అవసరం లేని దర్పము. కొండొకచో అతియైన చిరాకు పుట్టిస్తుంది.

*******

అపర బ్రహ్మలో - కసాయి లో?!

తరలిపోయిరి రాములవారు తెలంగాణా విడతీతలో
భద్రాచలము ప్రాంతీయ తత్త్వమునకు‌ భళీ! ఆయెను

ఒంటిమిట్ట ఇనవంశ కులజుడు ఓం ప్రథమముగ
ఆంధ్రదేశ రాజలాంఛనములతో పెండ్లియాడెను
మైథిలిని జనకవంశ సంజాతను సుగుణోపేతన్ సీతన్! 

దైవముల ప్రాంతములకు పరిమితి చేసితిరి

రాజుల మించిన ప్రజాస్వామ్యపు దొరలు, ప్రజల
అభిమానములు చూరగొని ఇచ్చవచ్చినటుల
పై పై మార్పులు మాత్రము చేయగల దిట్టలు
పొట్ట చించితే అక్షరం ముక్క లేని నిరక్షర కుక్షులు

సంస్కృతి సంప్రదాయముల కురుచ చేయగల
అపర బ్రహ్మలు, మనసుల చీల్చుటలో కసాయిలు
ఇదంతయు వారి ప్రతిభయొ పౌరుల నిర్లక్ష్యమో?! 

దైవములకే తప్పనిసరాయెను ప్రాంతీయపోటులు!

*********

భారతరత్న 

భారతరత్న బిరుదుకు రాజకీయ రంగు పులిమి ఎప్పుడోనే దాని ప్రశస్తిని, గొప్పతనాన్ని కాలరాసారు. ఎవరికైనా ఇచ్చెయ్యచ్చు. చచ్చిపోయిన వాళ్ళకైనా, పుట్టబోయే వాళ్ళకైనా.

భారతమునందు రాజకీయనాయకులే సర్వస్వము. రాజకీయనాయకులదే సర్వస్వము. వారు ఆర్ధిక రంగాన్ని శాసిస్తారు. వైద్య రంగాన్ని దునుమాడుతారు. విద్యా రంగాన్ని పనికి మాలిన దానిని చేస్తారు. గుళ్ళని, గోపురాలని నాస్తికులమంటూ కూడా ఏలుతారు. ఆధ్యాత్మిక రంగాన్ని స్వాములు, ఆనందాలు, అమ్మలు ద్వారా గుప్పిటనుంచుకుంటారు. రాజకీయనాయకులకు
కాదేదీ వేలు పెట్టకూడనిది.

మరే వృత్తి యైనా వీరి కనుసన్నలలో మెలుగాల్సిందే. ఇందుగలడు అందులేడని సందేహము వలదు. రాజకీయనాయకుడు సర్వోపగతుడు. సకల భ్రష్ట కారకుడు, పౌరులారా వింటిరా!

******

పదవి కైపెక్కించిన నిషాలో ప్రజాప్రతినిధుల ఊగులు
పెదవి పృథివి దాటినా సిగ్గులేని ప్రజాధన దోపిడీలు
పాడుచేయని వ్యవస్థ లేదు వారు, వేలుపెట్టని చోటు, 
కార్యకలాపాలు లేవు; అంతా వారిష్టం, మనకే నష్టం