అహమ్ బ్రహ్మాస్మి వాక్య వివరణము
నేను అనేది ఒక వ్యక్తికి సంబంధించిన విషయము కాదు. నేను అంటే గమనిక.
అహం బ్రహ్మాస్మి అనేది ఉపనిషత్ వాక్యము. ఉపనిషత్తులు నేనును ఆత్మా లేక బ్రహ్మము అన్నాయి. అయమ్ ఆత్మా బ్రహ్మా. తత్ శబ్దముతో ఆత్మను సూచించాయి. తత్ త్వమ్ అసి అన్నాయి.
నేను అనేది ఒక వ్యక్తికి సంబంధించిన విషయము కాదు. నేను అంటే గమనిక.
అహం బ్రహ్మాస్మి అనేది ఉపనిషత్ వాక్యము. ఉపనిషత్తులు నేనును ఆత్మా లేక బ్రహ్మము అన్నాయి. అయమ్ ఆత్మా బ్రహ్మా. తత్ శబ్దముతో ఆత్మను సూచించాయి. తత్ త్వమ్ అసి అన్నాయి.
అహమ్ ఆ
విధముగా నపుంసక లింగ ఏక వచన శబ్దముగా వాడబడింది. ఇది ప్రథమ పురుష. నేను,
వ్యక్తికి సంబంధిస్తే ఉత్తమ పురుష ఏక వచన శబ్దము కావాలి.
అలా అహమ్ ఒక స్ఫురణము మాత్రమే. ఈ సతత, సంతత స్ఫురణా లహరియే గమనికగా వర్తిస్తుంది.
ప్రజ్ఞానం బ్రహ్మా - లో ప్రజ్ఞానము గమనిక యే. అప్పుడు అహం బ్రహ్మాస్మి - అహం ప్రజ్ఞానమ్ అస్మి - అవుతుంది కాని అహం వ్యక్తిని సూచించదు కాబట్టి - "అహం" ప్రజ్ఞానమ్ అస్తి- అవుతుంది.
"నేను ఎవరు?" అని కాక "నేను ఏమిటి?" అని ప్రశ్నించుకోవాలి. అప్పుడు మౌనము సమాధానముగా వస్తుంది. అదే అసలు నేను.
ఆనందో బ్రహ్మా - నేను ని ఆనందము అంటుంది. నేను సత్యం-జ్ఞానం-అనంతం బ్రహ్మా అనీ అవుతుంది.
శాంతము, ఆనందము, మౌనము, సుఖమునిస్తాయి. అలా నేను సుఖ స్వరూపము.
నిర్మలమైన మనసే బ్రహ్మము. వ్యక్తిగత అనుభవములు, అనుభూతులు, భావములు, ఆలోచనలు, తలపుల, పలుకుల సమాహారమే మనసు. ఇది మనస్సు, బుద్ధి, చిత్తము, అహంకారముల రూపములో అంతఃకరణములుగా వర్తిస్తూంటుంది. ఈ అంతఃకరణములు విషయ, విషయానుభవ రహిత చిత్తప్రకంపనములు కావడమే జీవబ్రహ్మైక్యము. వ్యక్తిగతము వ్యక్తిరహితము‌అవుతుంది.
ఈ దశను జాగ్రత్ సుషుప్తి అంటారు. ఇది ఆత్మ దశ. నిర్మల మానసిక దశ. గాఢనిద్ర (సుషుప్తి) లో దేనినీ గ్రహించక తమోమయంగా (గమనిక లేకుండా) ఉంటాయి మనసు, ఇతర అంతఃకరణములు. దీనిని సుషుప్తి అంటారు. ఇది మనసు, అంతఃకరణములు పనిచేయక విరమింపబడి పూర్ణ శాంతి అనుభవములోనికి వస్తుంది. మానసిక కార్యకలాపముల విరమణము ఆత్మానుభవ దశ. ఇది మన సతత అనుభవము గా మారుతుంది. మనసు విరామ సమయమే ఆత్మారామ సమయము. నేను అసలు అవగాహన ఇదియే. జాగ్రత్ (మెళకువ), స్వప్న (కల) ద్వైత స్థితులు మానసిక వ్యాపారములను చేసే మనసు యొక్క దశలు . జాగ్రత్ సుషుప్తి నిర్మల మానసిక స్థితి. అద్వైత స్థితి. ప్రకాశము.
మనసు, వ్యక్తిత్వ దృష్టి లేని ప్రజ్ఞాన స్థితియే నేను. అనుభవమున నేను ఆనందము, శాంతము, మౌనము. మానసిక కార్యకలాపములను విరమించి అంతఃకరణములు తమ జన్మస్థానమైన
బ్రహ్మము నందు లీనమైయుండు నిర్గుణ స్థితియన్నా నేను అసలు స్వరూపము అయిన ఇదే, నేను ప్రజ్ఞానము.
"అహం" ప్రజ్ఞానమ్ అస్తి.
ఏతత్సర్వమ్ పరబ్రహ్మార్పణమస్తు
అలా అహమ్ ఒక స్ఫురణము మాత్రమే. ఈ సతత, సంతత స్ఫురణా లహరియే గమనికగా వర్తిస్తుంది.
ప్రజ్ఞానం బ్రహ్మా - లో ప్రజ్ఞానము గమనిక యే. అప్పుడు అహం బ్రహ్మాస్మి - అహం ప్రజ్ఞానమ్ అస్మి - అవుతుంది కాని అహం వ్యక్తిని సూచించదు కాబట్టి - "అహం" ప్రజ్ఞానమ్ అస్తి- అవుతుంది.
"నేను ఎవరు?" అని కాక "నేను ఏమిటి?" అని ప్రశ్నించుకోవాలి. అప్పుడు మౌనము సమాధానముగా వస్తుంది. అదే అసలు నేను.
ఆనందో బ్రహ్మా - నేను ని ఆనందము అంటుంది. నేను సత్యం-జ్ఞానం-అనంతం బ్రహ్మా అనీ అవుతుంది.
శాంతము, ఆనందము, మౌనము, సుఖమునిస్తాయి. అలా నేను సుఖ స్వరూపము.
నిర్మలమైన మనసే బ్రహ్మము. వ్యక్తిగత అనుభవములు, అనుభూతులు, భావములు, ఆలోచనలు, తలపుల, పలుకుల సమాహారమే మనసు. ఇది మనస్సు, బుద్ధి, చిత్తము, అహంకారముల రూపములో అంతఃకరణములుగా వర్తిస్తూంటుంది. ఈ అంతఃకరణములు విషయ, విషయానుభవ రహిత చిత్తప్రకంపనములు కావడమే జీవబ్రహ్మైక్యము. వ్యక్తిగతము వ్యక్తిరహితము‌అవుతుంది.
ఈ దశను జాగ్రత్ సుషుప్తి అంటారు. ఇది ఆత్మ దశ. నిర్మల మానసిక దశ. గాఢనిద్ర (సుషుప్తి) లో దేనినీ గ్రహించక తమోమయంగా (గమనిక లేకుండా) ఉంటాయి మనసు, ఇతర అంతఃకరణములు. దీనిని సుషుప్తి అంటారు. ఇది మనసు, అంతఃకరణములు పనిచేయక విరమింపబడి పూర్ణ శాంతి అనుభవములోనికి వస్తుంది. మానసిక కార్యకలాపముల విరమణము ఆత్మానుభవ దశ. ఇది మన సతత అనుభవము గా మారుతుంది. మనసు విరామ సమయమే ఆత్మారామ సమయము. నేను అసలు అవగాహన ఇదియే. జాగ్రత్ (మెళకువ), స్వప్న (కల) ద్వైత స్థితులు మానసిక వ్యాపారములను చేసే మనసు యొక్క దశలు . జాగ్రత్ సుషుప్తి నిర్మల మానసిక స్థితి. అద్వైత స్థితి. ప్రకాశము.
మనసు, వ్యక్తిత్వ దృష్టి లేని ప్రజ్ఞాన స్థితియే నేను. అనుభవమున నేను ఆనందము, శాంతము, మౌనము. మానసిక కార్యకలాపములను విరమించి అంతఃకరణములు తమ జన్మస్థానమైన
బ్రహ్మము నందు లీనమైయుండు నిర్గుణ స్థితియన్నా నేను అసలు స్వరూపము అయిన ఇదే, నేను ప్రజ్ఞానము.
"అహం" ప్రజ్ఞానమ్ అస్తి.
ఏతత్సర్వమ్ పరబ్రహ్మార్పణమస్తు
No comments:
Post a Comment